Author Topic: Έθνος και Πολιτισμός  (Read 20 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Εθνικόφρων

  • Krasnoarmeyets (Φαντάρος)
  • Posts: 78
  • Φήμη 0
    • View Profile
    • http://sshellas88.wordpress.com/
Έθνος και Πολιτισμός
« on: January 04, 2013, 07:53:50 pm »
 Η κάθε Πατρίδα γίνεται η μήτρα εκείνη μέσα στην οποία κυοφορείται η Φυλή για να γεννηθεί ως Έθνος. Εκεί θα αναπτυχθεί το ομότροπον. Με βάση την φυλετική ιδιοσυγκρασία και τα χαρακτηριστικά του χώρου, όπως τα αναλύσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, θα οργανωθεί η ζωή της κοινότητος. Αυτή η κοινή οργάνωση θα δημιουργήσει κοινές συνήθειες, κοινούς τρόπους αντιμετώπισης των διαφόρων - καλών ή κακών - συνθηκών, κοινά έθιμα, κοινές γιορτές και όμοια κοινωνική συμπεριφορά. Όλα αυτά από γενιά σε γενιά θα εξελιχθούν σε έναν όμοιο τρόπο ζωής και σε μία κοινή παράδοση.

Παράλληλα θα αναπτυχθεί το ομόγλωσσον. Μια κοινή γλώσσα που διευκολύνει την εσωτερική συνεννόηση αλλά και που - αν μιλάμε για γεωγραφικούς Χώρους Επικοινωνίας - μπορεί να βοηθήσει στην επικοινωνία με άλλες γειτονικές φυλετικές ομάδες. Αυτή η γλώσσα θα διαμορφωθεί από πολλούς παράγοντες όπως οι γενετικές προδιαθέσεις της φυλής, οι κλιματολογικές συνθήκες, η ανάγκη περιγραφής λίγων ή πολλών εικόνων, αποχρώσεων, εννοιών κλπ. Θα είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ιδιοσυγκρασία της φυλετικής ομάδος που την γέννησε, αποτελώντας ένα από τα βασικότερα στοιχεία της διαφορετικότητας της.

Συνήθως οι απαντήσεις των ομάδων αυτών απέναντι στα συμπαντικά ερωτήματα, και στην εσωτερική ανάγκη κατανόησης του Θείου έχουν μία ελάχιστη κοινή βάση. Πάνω σε αυτή την βάση, που αποτελεί και τον καθρέπτη της ιδιοσυγκρασίας του κάθε Λαού, αναπτύσσεται μία κοινή θρησκεία, δημιουργείται δηλαδή το ομόθρησκον. Αυτή η θρησκεία μπορεί είτε να γεννηθεί από την ίδια αυτή ομάδα, είτε να διδαχθεί από άλλες φυλετικές ομάδες. Στους Επικοινωνιακούς Χώρους έχουμε πολλές φορές θρησκείες δομημένες από στοιχεία πολλών διαφορετικών. Όπως και να έχει όμως, η θρησκεία που θα γίνει κτήμα μίας συγκεκριμένης φυλής, θα λάβει με την πάροδο των χρόνων τα ιδιαίτερα στοιχεία της ιδιοσυγκρασίας της και θα διαμορφωθεί αναλόγως.

Εθνική συνείδηση

Όλα αυτά που προαναφέραμε, αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για την δημιουργία ενός Έθνους, αλλά από μόνα τους δεν φτάνουν για να το γεννήσουν. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Δημήτρης Δημόπουλος («Εισαγωγή στην Βιοπολιτική»), αποτελούν συνθήκη αναγκαία, αλλά όχι και ικανή, για την συγκρότηση Εθνικής κοινότητος. Όπως πάλι επισημαίνει ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου στην περίφημη κοινωνιολογική μελέτη του «Ο Εθνικισμός» (Αθήναι, 1916), αυτά τα τέσσερα στοιχεία από μόνα τους δεν μπορούν να αποτελέσουν ασφαλή γνωρίσματα του Έθνους.

Πράγματι η Ιστορία έχει αποδείξει ότι τόσο το ομότροπον, το ομόγλωσσον και το ομόθρησκόν, όσο κάποιες φορές και αυτό το πρωταρχικό απαραίτητο στοιχείο, το όμαιμον, μπορεί να μην υπάρχουν σε βαθμό απόλυτο μέσα σε ένα Έθνος. Σίγουρα το ποσοστό της ύπαρξης τους θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την εθνική συνοχή. Άλλο είναι όμως το βασικότερο εκείνο στοιχείο που θα γεννήσει και θα διατηρήσει ένα διαφορετικό Έθνος. Πρόκειται για ένα γνώρισμα εσωτερικό, που όταν γίνεται κοινό, δημιουργεί μία συλλογική ψυχή που ονομάζεται εθνική συνείδηση.

Η συνείδηση αυτή της διαφορετικότητας δημιουργείται μέσα από την κοινή ιστορική πορεία και από την συγκρότηση του Εθνικού πολιτισμού. Ο όμοιος τρόπος ζωής, η κοινή γλώσσα και θρησκεία και το συλλογικό όραμα της κοινότητος για το μέλλον της δημιουργούν έναν πολιτισμό. Ο αγώνας για την επιβίωση και ανάπτυξη αυτού του πολιτισμού, οι ειρηνικές και πολεμικές προσπάθειες της κοινότητος, συγκροτούν την ιστορία του. Μία ιστορία κοινών οραμάτων, κοινών θυσιών, κοινών επιτευγμάτων ή καταστροφών. Ένας συνδετικός κρίκος απίστευτα ισχυρός. Η αναγνώριση λοιπόν των μελών της φυλετικής ομάδος, ή διαφορετικών, αλλά συγγενών, φυλετικών ομάδων, ότι αποτελούν όλες μαζί ένα ξεχωριστό σύνολο, με ιδιαίτερο πολιτισμό και ιστορία, που διαφέρουν από τις άλλες φυλετικές ομάδες, είναι που δημιουργεί την εθνική συνείδηση και αυτόματα γεννά ένα νέο Έθνος.

Η σύνδεση της έννοιας του Έθνους με αυτήν της Ελευθερίας προϋπάρχει και αυτής της ίδιας της συγκρότησης εθνικής κοινότητος, αφού η ελεύθερη βούληση των μελών της να αποτελέσουν μία ξεχωριστή ενότητα και να πορευτούν στο μέλλον ως τέτοια, είναι το κυριότερο και ασφαλέστερο συστατικό για την γέννηση ενός υγιούς Έθνους.

Εθνικός πολιτισμός

Το Έθνος θα γεννήσει έναν ή πολλούς πολιτισμούς. Αυτή είναι και η κυριότερη αποστολή του στην ιστορία. Ο εθνικός πολιτισμός θα γεννηθεί από ανθρώπους, αλλά και θα γεννήσει ανθρώπους. Μόνον η γλώσσα (στοιχείο του εθνικού πολιτισμού), παίζει έναν τρομακτικά καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της σκέψης, της αντίληψης και εν τέλει της ίδιας της ιδιοσυγκρασίας των ανθρώπων. Οι άνθρωποι σκέπτονται και αντιλαμβάνονται με βάση την δομή της γλώσσας τους και τις λέξεις της.

Η λογική με την οποία μία γλώσσα δομεί τις προτάσεις της, είναι στην ουσία ένας κώδικας νόησης, τόσο ισχυρός, που αποτελεί ταυτότητα της ιδιοσυγκρασίας του λαού που την μιλάει. Ο Βίλχεμ φόν Χούμπολντ, θεμελιωτής της Γλωσσολογίας περιέγραφε με τις μελέτες του πως «η γλώσσα στηρίζεται αποκλειστικά πάνω στην αιωνίως επαναλαμβανόμενη εργασία του πνεύματος», τονίζοντας πως η διαφοροποίηση των γλωσσών δεν αποτελεί μία απλή διαφορά «ήχων και συμβόλων, αλλά διαφοροποίηση των ίδιων των βιοθεωριών».

Οι λέξεις επιπλέον αποτελούν ένα ισχυρό εργαλείο αντίληψης. Κάτι που η γλώσσα των ανθρώπων δεν έχει λέξεις να το περιγράψει είναι και αδύνατο να το αντιληφθούν. Αντιστοίχως λέξεις που περιγράφουν άγνωστες μέχρι την στιγμή που τις ακούσανε έννοιες, τους ωθούν στο να τις κατανοήσουν. Είναι χαρακτηριστικά της σπουδαιότητας της γλώσσας, τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν σύγχρονες επιστημονικές μελέτες, σύμφωνα με τις οποίες ακόμα και αυτή η συχνότητα της χρήσης των φωνηέντων σε μία γλώσσα, καθορίζει σε σημαντικό βαθμό το ποσοστό της οξυγόνωσης του εγκεφάλου και άρα την ίδια την λειτουργία και την ανάπτυξή του.

Αντιστοίχως το ομότροπον που αναπτύσσεται μέσα στην εθνική κοινότητα, αποτελεί έναν ιδιαιτέρως σημαντικό παράγοντα για την διαμόρφωση των ανθρώπων. Αυτό μεταδίδεται τόσο από το πρωτογενές κύτταρο της εθνικής κοινότητος, την οικογένεια, όσο και από ένα μεγάλο πλήθος συλλογικών παραγόντων και θεσμών. Τα ήθη και τα έθιμα, οι γιορτές και οι αργίες, ο τρόπος διασκέδασης και ψυχαγωγίας, η μουσική, οι κώδικες κοινωνικής επικοινωνίας, ακόμα και αυτές οι διατροφικές συνήθειες φέρουν ανεξίτηλη πάνω τους την σφραγίδα του εκάστοτε εθνικού πολιτισμού. Πάνω σε αυτά δομείται η προσωπικότητα και με βάση αυτά συνηθίζει να λειτουργεί. Ακόμα και αν η σύγχρονη πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης, προσπαθεί να αλλοιώσει σε μεγάλο βαθμό τους διαφορετικούς τρόπους ζωής των εθνικών κοινοτήτων, οι ρίζες τους είναι τόσο βαθιά χωμένες μέσα στο ανθρώπινο υποσυνείδητο που καθιστούν τα βασικά στοιχεία του ομότροπου σχεδόν κληρονομικά.

Η κοινή θρησκεία που συνήθως διατηρεί η εθνική κοινότητα είναι προσαρμοσμένη και διαμορφωμένη σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία της. Παράλληλα όμως διαμορφώνει και γαλουχεί χαρακτήρες ανθρώπων. Θέτει τα συμπαντικά ερωτήματα και καθορίζει τα ηθικά όρια. Ανοίγει ή κλείνει νοητικούς ορίζοντες. Υπαγορεύει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο επικοινωνίας και συμπεριφοράς με τον πλησίον και τον ξένο, τον ομόθρησκο και τον αλλόθρησκο.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν την καταλυτική δύναμη που έχουν οι διαφορετικοί πολιτισμοί πάνω στην διαμόρφωσή διαφορετικών ανθρώπων. Ο άνθρωπος αποτελεί πολιτιστικό ον. Αυτό τον ξεχωρίζει από τα ζώα. Ο άνθρωπος διαμορφώνεται κυρίως από τον πολιτισμό του και όχι μόνο από τα βασικά ένστικτα που διαμορφώνουν την συμπεριφορά των ζώων. Δεν είναι μία απλή εξέλιξη του πιθήκου, αλλά είναι ο Έλληνας, ο Γάλλος, ο Τούρκος, ο Κινέζος, ο Ινδός. Ένα όν που δημιουργήθηκε και δομήθηκε ψυχικά μέσα σε έναν συγκεκριμένο Εθνικό πολιτισμό.

Κάθε προσπάθεια παγκοσμιοποίησης και «πολυπολιτισμικής» ισοπέδωσης, δεν αποτελεί απλά μεθόδευση ενάντια στην φύση των ανθρώπων, αλλά και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, που άνευ των εθνικών της πολιτισμών, θα αποτελεί απλά μία ζωολογική υποδιαίρεση.
«Η μεγάλη δύναμη του ολοκληρωτικού κράτους είναι ότι αναγκάζει αυτούς που το φοβούνται να το μιμηθούν.»
Αδόλφος Χίτλερ

Share on Facebook Share on Twitter