Και στον Μακεδονικό Αγώνα υπήρχαν Έλληνες μακεδονομάχοι που μιλούσαν βουλγάρικα δεν έχει να λέει το τι γλώσσα μίλαγε κάποιος αλλά με την συνείδηση και την καταγωγή, μπορεί να υπάρχει κάποιος με ελληνική καταγωγή που νιώθει τούρκος, αλβανός, βούλγαρος σπάνιο όμως να υπάρχει το ανάποδο. Το φυλετικός πόλεμος είναι άστοχο καθώς ήταν καθαρά εθνικοκοινωνικός πόλεμος γιατί και η πλειοψηφία των τούρκων πολύ πιθανό να ήταν εξισλαμισμένοι Έλληνες (πολλοί Τούρκοι στρατηγοί/αξιωματούχοι ήταν) η διαφορά έθνους-φυλής είναι τεράστια για να ανήκεις στο έθνος πρέπει να έχεις και εθνική συνείδηση όχι μόνο καταγωγή.

κοίτα που είσαι εκ διαμέτρου αντίθετος με τα βρωμοφασισταριά. Γιατί αυτοί λένε ότι τον έλληνα τον κάνει μόνο το "αίμα", δέχονται δηλαδή σαν έλληνες και τους βαρδινογιανναίους και το σαμαρά κλπ.

Στο μακεδονικό αγώνα οι περισσότεροι καπεταναίοι ήταν σλαβόφωνοι, αλλά με ελληνική συνείδηση και ψυχή πολύ περισσότερο από κάποιους έλληνες στην καταγωγή. Και στη Μακεδονία πολύ πριν το μακεδονικό αγώνα, όταν έγινε το Ιλιντέν, πολέμησαν μαζί έλληνες, βούλγαροι και σλαβομακεδόνες εναντίον των τούρκων. Τον μακεδονικό αγώνα, τα μεγάλα κεφάλια που τον άρχισαν, είχαν άριστες σχέσεις με τους Τούρκους και ονειρεύονταν εθνοκαθάρσεις των ντόπιων πληθυσμών της Μακεδονίας. Και αυτά τα μεγάλα κεφάλια ήταν και Βούλγαροι και Έλληνες και σλαβομακεδόνες, αλλά δυστυχώς γι' αυτούς ο λαός δεν έπεσε στην παγίδα τους.

Πάντως το ότι στο μακεδονικό αγώνα πολέμησαν κατά βάση σλαβόφωνοι για τη λευτεριά της Μακεδονίας, δε συμφέρει την αντιδραστική προπαγάνδα, που για τα δικά της συμφέροντα τόσα χρόνια μας έλεγε ότι "οι σλάβοι είναι εχθροί μας" (επειδή οι "σλάβοι" είχαν κομμουνιστικά καθεστώτα και η αμερικανοκρατία ήθελε να δημιουργήσει εχθρούς από το πουθενά) και ότι "οι κομμουνιστές πούλησαν τη μακεδονία" ενώ οι κομμουνιστές πολέμησαν για το ίδιο πράμα που πολέμησαν και οι αγωνιστές το 1904-08, δηλαδή για μια Μακεδονία ελληνική όπου όλοι οι λαοί θα έχουν ίσα δικαιώματα. Γι' αυτό και το ηρωικό ΚΚΕ διέλυσε το 1944 τις εθνικιστικές σλαβομακεδονικές ομάδες που κατευθύνονταν από τη φασιστική βουλγαρική Οχράνα, και συνεργάστηκε μόνο με το λαό της Μακεδονίας, με τους αγνούς πατριώτες που ήθελαν ελεύθερη, ειρηνική και αρμονική συμβίωση και όχι με τους αστικο-εθνικιστές (αντίθετα με τους έλληνες μοναρχοφασίστες που το 1941-44 τα είχαν κάνει πλακάκια με τους Βούλγαρους που έκαναν ολόκληρες εκστρατείες αφελληνισμού στη Μακεδονία).