αυτό που ξέχασα να πω είναι ότι η αντιδραστική αστική τάξη (και φυσικά και τα νεοναζιστικά μακριά χέρια της), ποτέ δεν ανέφεραν το πόσοι μη έλληνες πολέμησαν το 1821 μαζί με τους έλληνες, το ίδιο ηρωικά με τους έλληνες, για να αποτινάξουν τη σκλαβιά, και όταν τέλειωσε ο Αγώνας ήρθαν να μείνουν στην ελλάδα και έγιναν και επίσημα έλληνες, προτιμώντας να ζήσουν στην ελευθερία παρά υπό την οθωμανική σκλαβιά στις πατρίδες τους. Λένε οι αστοί ότι όλοι μας βοήθησαν στην επανάσταση εκτός από τους βαλκανικούς λαούς. Δε λένε ποτέ ότι ο στρατηγός Βάσσος Μαυροβουνιώτης ήταν Μαυροβούνιος, ο Χατζη-χρήστος και ο Χατζη-στεφανής βούλγαροι, ο καπετάν Νιβίτσας σέρβος, ο Μιαούλης έδινε όλες τις διαταγές του στα αρβανίτικα, ο Μπότσαρης το ίδιο κλπ. Δεν τους αρέσει τους αστούς ο διεθνιστικός χαρακτήρας της επανάστασης. Ξεχνάνε ότι και οι σέρβοι είχαν επαναστατήσει το 1813 κατά των Τούρκων, εμπνεόμενοι από το μεγάλο ιδεώδες του Ρήγα του Βελεστινλή. Σε κανένα αστικό βιβλίο δε θα τα διαβάσουμε αυτά, όλοι οι σύγχρονοι όμως τα έγραψαν, γιατί τότε οι έλληνες ήταν εντελώς απαλλαγμένοι από την ξενοφοβία, που είναι προϊόν της αντίδρασης που πήρε την εξουσία σε βάρος του αγωνιζόμενου λαού και ακόμα τον καταπιέζει. Τότε, στα χρόνια του Αγώνα, όποιος ήθελε τη λευτεριά ήταν φίλος.