δεν αποδεχομαι τον ορο φασισμος. Ο φασισμος ηταν πολιτικο κινημα στην ιταλια πριν κατι δεκαετιες. Σημερα εχουμε 2014 και δεν υπαρχουν φασιστες. Αλλωστε οι αναρχικοι πολεμησαν εναντια στους φασιστες οταν μας επιτέθηκανε.

ΠΡΑΗΣΛΕΣ. Μπορώ να βρω πρακτικά άπειρα ποστ του μαξ που μιλάνε για φασίστες, αλλά ξαφνικά οι φασίστες είναι ανύπαρκτοι.

Οι Φασίστες της Ιταλίας ήταν κομμούνια-σοσιαλδημοκράτες. Αρκεί να διαβάσεις τις θέσεις των. Οι Ναζί ήταν-είναι πασοκτζήδες (εθνικοσοσιαλισμός, Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, δε θέλει πολλή σκέψη), ειδικά δε ο Χίτλερ ήταν ο πρόδρομος του Ανδρέα. Και ο Ανδρέας έκανε Ολοκαύτωμα κατά του ιδιωτικού τομέα, μαζί με τον πουτάνας γιο τον Καραμανλή.

Ένα μάτσο ιστορικά κειμήλια που παλεύουν για την υποστήριξη μελλοθάνατων χούφταλων και ατόμων με αιώνια μυαλά εφήβων (και την ανάλογη έλλειψη νοητικής ανάπτυξης). Ο Μίζες σας γάμησε με επιχειρήματα, δείχνοντας πόσο πουθενάδες είστε στον πρακτικό τομέα πριν 80 χρόνια. Ο Ρόθμπαρντ σας πήδηξε δείχνοντας πόσο ψυχιατρικού χαρακτήρα νόσος είναι ο εξισωτισμός a priori (χωρίς καν να μπει στις ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ). Ο Frederic Bastiat σας γάμησε πριν 200 χρόνια και ακόμα το φυσάτε και δεν κρυώνει. Και μου λέτε για ένα τυπά σαν τον Στίρνερ, που το καλύτερο που είχε να πει για φλέγοντα ζητήματα είναι ότι η ιεραρχία βασίζεται σε πεποιθήσεις. Τρέχα πες το αυτό σε άγριο ζώο πριν σε φάει. "Δεν υπάρχει ιεραρχίαααα, είναι όλα στο μυαλό!!"
Φυσικά είχε το μυαλό ο Στίρνερ να δηλώσει ότι Might Makes Right. Αλλά κατέληξε στη διόλου αναρχική θέση ότι τα δικαιώματα είναι θέμα δύναμης, δηλαδή κατέληξε σε μία ημι-πρωτότυπη αναδιατύπωση του παραδοσιακού ορισμού της θετικής ελευθερίας.

Για να μην πω ότι σχεδόν παρουσίαζε το κίνημα της Μεταρρύθμισης σαν απελευθερωτικό, ενώ το κεντρικό μοτίβο του ήταν, όχι απλά ο αυταρχισμός, αλλά ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ. Και βγαίνουν μετά κάτι λούμπεν σατανιστές και αριοπάνκηδες και λένε πόσο ορίτζιναλ είναι, ενώ αντιγράφουν εντελώς copy-paste τις ιδέες του Τόμας Μύντζερ και των Αναβαπτιστών.

Ο Στίρνερ, που διαβάζω αυτή την περίοδο, είναι δύσκολος στην κατανόηση, αναφέρει ενδιαφέροντα πράγματα και φαίνεται ευφυής, αλλά δεν ξέρω κατά πόσον έχει μία βιώσιμη πρόταση για να ρίξουμε τους ληστοσυμμορίτες.

Όσο για το θέμα της ιεραρχίας, ο αναρχοκαπιταλισμός δεν έχει μη εθελοντική ιεραρχία: Αν δε γουστάρεις το αφεντικό σου, φεύγεις. Δεν έχει δικαίωμα πάνω στη ζωή σου. Το στήριγμα του κράτους είναι η ιδεολογία. Αν ένας οργανισμός χωρίς ιδεολογικό (θρησκευτικό, φιλοσοφικό) υπόβαθρο πήγαινε να κάνει αυτά που κάνει το κράτος, θα γινόταν χαμός. Γι' αυτό και όταν η Μονσάντο γαμάει κόσμο ασάλιωτα σηκώνεται το κάθε μουνόπανο και το παίζει ιστορία, αλλά όταν σας γαμάνε μέσω "κράτους πρόνοιας" στέκεστε σούζα, μέχρι να σας πουν ότι κάνουν παράνομη την πρέζα (πράγμα λογιστικά λογικό) και μετά παραπονιέστε.

πάρτε το απόφαση, εσείς πάτε κόντρα στο κράτος γιατί νομίζετε ότι το κράτος δημιουργεί την ιδιοκτησία, δηλαδή είστε πρωτίστως εναντίον της ιδιοκτησίας. Εμείς είμαστε εναντίον του κράτους γιατί βλέπουμε -διορατικά- ότι το κράτος είναι εξ ορισμού ο μηχανισμός υπαρκτού σοσιαλισμού. Ο βασικός εχθρός της ιδιοκτησίας είναι το κράτος, απλά λόγω ενός ιστορικού ανεκδότου οι ευρωπαίοι "αναρχικοί" νομίζουν ότι το κράτος θεσπίζει τα πραγματικά ιδιοκτησιακά δικαιώματα (πράγμα που δε συνέβη στην Αμερική).