Σ αυτό το βιβλιο φαίνεται η αναρχική σκέψη του Νίτσε, κυρίως στην αρνηση της διάκρισης μεταξυ του καλου και του κακού. Αυτά δεν ορίζονται ως αντικειμενικές αξίες αλλα ως υποκειμενικές ανάλογα με τους στόχους και τις επιδιώξεις του καθενώς. Σε κάνει αυτό να αναρωτιέσαι τι γυρεύει τετοιο βιβλίο στους Μαρξιστές, αλλά τεσπα, two thumbs up.