Ισχύει πάντως ότι οι αράπηδες εκ φύσεως κινούνται περισσότερο, φωνάζουν περισσότερο, μιλάνε περισσότερο, είναι πιο "τάχαμου τάχαμου" για να γίνονται αρεστοί σε συγκεκριμένο κόσμο, είναι υπερβολικά εξωστρεφείς, καθόλου μαζεμένοι στις κινήσεις τους, με χορευτικές πιθηκοειδείς τάσεις, πολύ κοινωνικοί και ενοχλητικοί, και γενικά έχουν όλα τα προσόντα για να προοδεύσουν σε μία καπιταλιστική κοινωνία όπου το θράσος και η ξεδιαντροπιά κυβερνούν σε όλα τα θέματα.

Εγώ νομίζω ότι η εσωστρέφεια είναι βασικό στοιχείο πολιτισμού, όχι απλά μία ψυχολογική πάθηση / κατάσταση. Κάποια κοπέλα ας πούμε που μιλάει συνέχεια με τους πάντες και έχει δέκα κολλητές ακόμα και αν δεν έβγαινε με μεικτές παρέες (πράγμα αδύνατον) δεν θα την ήθελα για φίλη μου. Χίλιες φορές θα προτιμούσα για φίλη κάποια που κάθεται σκυφτή και μιλάει μόνο όταν της απευθύνουν το λόγο Βασικά πιστεύω ότι όλοι έτσι πρέπει να είμαστε και οτιδήποτε άλλο θυμίζει τα ούγκα ούγκα των αράπηδων... Πολλές φορές νιώθω άσχημα και όταν μιλάει κάποια σε μία τρίτη για μένα υπέρ μου. Όχι γιατί "θέλω να μιλάω εγώ για τον εαυτό μου" όπως λένε στα ανδρείκελά τους οι γνωστές θρασύτατες πατσαβούρες πόρνες, τουναντίον... Απλά μου φαίνεται ότι "μαζευόμαστε πολλοί" όταν γίνεται κάτι τέτοιο, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το εξηγήσω. Εννοείται κάποια πράγματα πρέπει να σχολιάζονται αλλά όχι όλα, όχι κάθε στιγμή και όχι μέχρι να κορέζονται! Επίσης απεχθάνομαι και αυτούς που κάνουν κάτι με ένα μηχάνημα ή κάτι τέτοιο και σχολιάζουν / βρίζουν / μιλάνε χωρίς συνομιλητή Το κάνουν όλες εκτός απ την Ιεζάβελ όταν παίζουμε στο computer ή στο PlayStation ή δοκιμάζουν ρούχα και τέτοια, και συνέχεια τους λέω "Σσσςςςς" ψιθυριστά και έχω πάρει μέχρι και απάντηση "γιατί; σε βιβλιοθήκη είμαστε;"