Η πόρνη δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί τις προσυμφωνηθείσες υπηρεσίες της όταν έχει πληρωθεί για αυτές. Το ίδιο ισχύει σε οποιαδήποτε δουλειά.

Ο Ρόθμπαρντ έλεγε ότι δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η σκλαβιά γιατί ένας δούλος δεν μπορεί να πουλήσει τον εαυτό του. Αυτό όμως είναι επιχείρημα κουκουρούκου του τύπου δεν μπορώ να σου πουλήσω την αναπνοή μου γιατί δεν μπορώ να την ελέγξω κατά βούληση. Αν μπορούσε όμως θα ήταν δικαιολογημένη η σκλαβιά. Ε εμείς λέμε ότι γίνεται.

Το παιδί δεν μπορείς να το πουλήσεις γιατί δεν σου ανήκει, σωστά. Αν το παιδί φύγει είναι πρόβλημα του αγοραστή, όχι του πωλητή. Το σώμα σου όμως σου ανήκει και μπορείς να το πουλήσεις και προς σοδομισμό, και προς τεμαχισμό. Πως πουλάς ένα νεφρό; Ε γιατί να μην μπορείς να πουλάς ένα κεφάλι; Όλα (πρέπει να) γίνονται για κάποιο αντίτιμο.

__
Για την ιστορία: Δουλεία ιστορικά έχει αποκληθεί το να σκλαβώνεις/προσλαμβάνεις κάποιον και με συμβόλαιο και χωρίς. Από την αρχαιότητα διάφοροι νικητές σε εθελοντικούς εθνοφυλετικούς πολέμους έκαναν συμβόλαιο με τους ηττημένους να τους χαρίσουν τη ζωή τους και να τους πάρουν ως δούλους. Αλλά επίσης κάποιοι αφρικανοί σκλάβωναν αδερφούς τους στα καλά καθούμενα και τους πουλούσαν στους λευκούς στις ακτές. Όπως γινόταν και το αντίστροφο στην Ιβηρική. Η διαφορά μεταξύ εθελοντικής και μη εθελοντικής δουλείας είναι σημαντική. Ασπάζομαι μόνο την εθελοντική δουλεία. Αλλά πλέον αυτός ο διαχωρισμός έχει σταματήσει να υφίσταται. Στο newspeak των κομμουνιστών δουλεία θεωρείται η εργασία με ολοκληρωτικούς όρους, είτε αυτοί έχουν επιβληθεί, είτε όχι. Όσον αφορά το αντικείμενο της εργασίας λοιπόν κάθε σωστός καπιταλιστής πρέπει να είναι υπέρ. Η δουλεία είναι μια συνηθισμένη εργασία, τίποτα παραπάνω. Αλλά κάθε εργασία πρέπει να είναι εθελοντική.

Αν π.χ. δουλεία ήταν το να κάνεις κάτι μη εθελοντικά, και οι φόροι και η θητεία και η δημοκρατία θα ήταν δουλεία (διάλεξα ποτέ μου δημοκρατία. Αλλά όλα αυτά δεν περιγράφονται πλέον ως δουλεία. Η κοινή τους, σύγχρονη, ονομασία είναι "μη εθελοντικά πράγματα". Αντιθέτως αν κάποιος δουλεύει 12 ώρες, δηλαδή σαν να ήταν 24ώρες, λέμε ότι δουλεύει σαν δούλος. Ο δούλος δηλαδή είναι αυτός που δουλεύει 24 ώρες και στα μάτια των τεμπέληδων, δηλαδή των σοσιαλιστών, κάθε εργασία, αργά ή γρήγορα, θα μεταφράζεται ως δουλεία. 10 λεπτά δουλεύεις, και σε γραφείο; Ε είσαι δούλος. Δεν έχει να κάνει με τον εθελοντισμό ή όχι, παρά με το μοντέλο ανάπτυξης.

Οι κομμουνιστές θεωρούν τη δουλειά δουλεία, επειδή είναι τεμπέληδες. Εγώ την αποδέχομαι γιατί δεν είμαι.

Ναι, ρε μαν, εγώ άλλο σου λέω. Πρώτον, αυτά που έβαλα σε bold είναι σημεία στα οποία συμφωνούμε. Εκεί που έχω θέμα είναι στο ότι ασπάζεσαι την γλώσσα των κόκκινων. Αν δεν είσαι προβοκάτορας, σου συνιστώ να αποφεύγεις τη δική τους ορολογία, γιατί αποπροσανατολίζεται ο αναγνώστης.

Μίστερ Μαξ, έχω μια απορία: Αν σε είχαν αφήσει σε ένα νησί μόνο σου και δούλευες όλη μέρα για ένα πιάτο φαϊ, ζούσες σε άθλιες συνθήκες και ήσουν έρμαιο των φυσικών συνθηκών, θα μας τα έπρηζες με τους κόκκινους ληστοσυμμορίτες σου σχετικά με "μισθωτή σκλαβιά"; ΟΧΙ. Άρα κάνε τη σωστή επιλογή: Γίνε σαν τον Unabomber. Τουλάχιστον αυτός ήταν ειλικρινής και είχε μένος ΚΑΙ με την υψηλή τεχνολογία (διότι καθ' αυτόν η υψηλή τεχνολογία σχετίζεται με τον ολοκληρωτισμό). Τα προϊόντα του καπιταλισμού και της αληθινής αναρχίας δεν έχεις θέμα να τα χρησιμοποιείς, αλλά σαν καλός βολεμένος τα κράζεις. Φωτιά και τσεκούρι στην κόκκινη πλέμπα και στους φασιστοναζιστές φλώρους. Η ΜΟΝΗ ΑΝΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΑΡΧΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΚΟΥΦΑΛΕΣ. ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΤΕ ΤΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ ΠΟΥΤΑΝΑΚΙΑ ΜΑΣ...