Ok, νομίζω ότι συνεννοούμαστε. τεσπα ολοι ειμαστε υπευθυνοι για τις πραξεις μας δεν είναι σαν το άλλο που έλεγες "όλη η παραγωγή και ολο το έλλειμα ανήκει σε όλους"

δεν υπαρχει καμια αντιφαση σε οσα ειπα... τα τελευταια παραδειγματα αφορουν εμενα... αντιθετα οσα ειπα τοτε για παραγωγη και ελλειμα αφορουσαν τη συλλογικοτητα... μπορω να ειμαι αναρχικος και να ζω μονος μου... αλλα μπορω να ειμαι αναρχικος και να συμβιωνω σε ομαδα... εγω προτιμω το δευτερο... μεσα στη ομαδα οι αποφασεις παιρνονται συλλογικα και ειναι συλλογικες αρα η ευθυνη επιμεριζεται σε ολους... οποταν το οποιοδηποτε ελλειμα η παραγωγη ειναι εξισου συλλογικα... αυτο ισχυει αμα μιλαμε με ορους αναρχιας... αμα μετα το 2 παγκ πολεμο ο κοσμος ηταν χωρισμενος στα 3 και απτη μια ειχαμε μια μεγαλη συνομοσπονδιακη αναρχικη γεωγρασφικη περιοχη ανθρωπων  ,απτην αλλη μια καπιταλφασιστικη γεωγρασφικη περιοχη ανθρωπων και υπηρχε και μια σταλινικη γεωγραφικη περιοχη ανθρωπων τοτε αυτα που λεω για παραγωγη και ελλειμα θα ισχυαν μονο για τους αναρχικους...

Αναφέρεις ωραία παραδείγματα βίας.
1. ΤΑ ΜΑΤ δέρνουν = κρατική βία
2. οι φασίστες δέρνουν = συλλογική ( ή θα μπορούσε να είναι και ατομική) βία
3. χρήση αμυντικής (ατομικής ή συλλογικής) βίας (απελευθέρωση, υπεράσπιση κλπ.)

Η διαφορά 1,2,3 για σένα είναι ποιός ασκει τη βία, ο σκοπός ή η υπεράσπιση κάποιου δικαιώματος;

Γράφω προκαταβολικά τη θέση μου για να μη λες ότι τρολλάρω ή ότι ρωτάω για να ρωτάω αλλά σε παρακαλώ απάντησε.
α. Είναι λάθος η ΈΝΑΡΞΗ βιας (the initiation of force).
β. Η βία ΔΕΝ μπορεί να δικαιολογηθεί επειδή είναι κρατική """"νόμιμη"""
γ. Η βία ΔΕΝ μπορεί να δικαιολογηθεί επειδή είναι συλλογική
δ. Η βία δικαιολογειται μόνο σαν άμυνα (εναντίων όλων των παραπάνω μορφών βίας -κρατική, συλλογική, ατομική-)

άρα για μένα το 3 δικαιολογείται λόγω α,β,γ,δ

παρεκβαινεις διαρκως... δε καταλαβαινω που το πας... τη μια μιλας για ιδιοκτησια την αλλη για ελευθερια την παραλλη για αυτοδιαθεση μετα το γυρνας στο θεμα της βιας... λιγο απολα... ερωτηματολογιο για τις μυστικες υπηρεσιες συμπληρωνεις;;; μεινε σταθερος στο ζητουμενο του θρεντ που ξεκινησες μονος σου αφου απαντας σοβαρα και γραφεις συνεχεια... τεσπα η υπερασπιση της ανθρωπινης αξιοπρεπειας ειναι αδιαπραγματευτη και η αμυνα στη παρα-κρατικη βια ειναι αντιβια

Θα φτάσουμε και το τι ανήκει σε ποιόν.
1. Υπάρχουν εργασίες (που σήμερα είναι οι περισσότερες) όπου το προϊόν δεν είναι κάτι απτό: για παράδειγμα ένας δάσκαλος κάνει μάθημα στα παιδάκια. Σίγουρα καταβάλει κόπο και προσπάθεια και παράγει μόρφωση. Αλλά δεν μπορεί να αμοιφθεί με κάτι που να σχετίζεται άμεσα με το έργο του όπως ο πατατοπαραγωγός. Κάποιος μεταφέρει πράγματα, άλλος είναι γιατρός, άλλος νοσοκόμος, άλλος φτιάχνει προγράμματα στον υπολογιστή κ.λπ., κ.λπ.. Δεν αναφέρομαι σε δικηγόρους, παπάδες, τραπεζίτες. μιλάω για εργασίες και εργαζόμενους που κάνουν μια εργασία - κατ' εμέ χρήσιμη στην κοινωνία - αλλά που πρακτικά δεν μπορούν να αμοιφθούν από το προϊόν της εργασίας. Πρέπει λοιπόν αυτοί να πάρουν μια αμοιβή. Είτε είναι χρήματα (κάποιου είδους κουπόνια ας πούμε-δεν εννοώ ευρώ ή δραχμές) είτε προϊόντα, θα πρέπει να είναι προϊόν κάποιου άλλου. Π.χ. αν πάει ο πατατοπαραγωγός στον γιατρό να τον πληρώσει (να ανταλλάξει δηλαδή) πατάτες με ιατρικές υπηρεσίες, οι πατάτες που θα πάρει ο γιατρός θα είναι η αμοιβή του. Άρα πρέπει να υπάρχει αμοιβή και ανταλλαγή για να λειτουργήσει μια κοινωνία. Αν εννοείς αυτή την αμοιβή από μια ελεύθερη συναλλαγή ως μισθωτή σκλαβιά, σε παρακαλώ πρότεινέ μου λύση.

2. Υπάρχουν προϊόντα που δεν μπορεί ένας μόνο άνθρωπος να παράξει. Είναι προϊόντα συλλογικής προσπάθειας. Ας πούμε ένα τρένο ποτέ δεν θα μπορέσει ένας άνθρωπος να το φτιάξει μόνος του. Οπότε το να περιμένει να πάρει το προϊόν της εργασίας του είναι αδύνατον. Θα πρέπει να αμοιφθεί με κάποιον άλλο τρόπο. Άρα θα πρέπει να έχει μια αμοιβή σε προϊόντα άλλων.

Άρα βλέπεις ότι για να λειτουργήσει μια κοινωνία, πέρα από το νομαδικό επίπεδο (υπό)συντήρησης, θα πρέπει να γίνονται πολλές ανταλλαγές και θα πρέπει να υπάρχουν αμοιβές (είτε σε προϊόντα είτε σε χρήμα, όπως επιλέξουν).

αυτα που ρωτας ειναι αφελη για καποιον της ηλικιας σου... και εχεις συνεχεια στο μυαλο σου το θεμα της αμοιβης... και κολλας σε λεπτομεριες σαν να ειναι το πιο σημαντικο πραγμα στο κοσμο... δε ζουμε σε αναρχικη κοινωνια αλλα αυτα εχουν λυθει... μα καλα δεν εχεις δει ποτε... δεν εχεις διαβασει ποτε για τα κοινοτικα παντοπωλεια;;; ολα τα παραγομενα προιοντα μπαινουν στην ιδια αποθηκη σε ραφια και ολοι μπαινουν και παιρνουν συμφωνα με τις αναγκες τους... και μιλαμε για μικρες κοινοτητες με καλλιεργισιμες εκτασεις με ενα υδραγωγειο με ενα πολυιατρειο ενα ολιγοθεσιο σχολειο μια μεγαλη αιθουσα συνελευσεων/εκδηλωσεων ενα χωρο αθλητικων εγκαταστασεων κτλ... ξερωξερω τωρα θα αρχισεις ολοκληρο κατεβατο ζητωντας εξαντλητικες ερμηνειες και εξηγησεις για το τι σημαινει "συμφωνα με τις αναγκες τους"