μην το παρεις στραβα, αλλα τοσο πειραματα κοινωνικης ψυχολογιας οσο και η ιδια η ιστορια εχουν αποδειξει το ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ από αυτο,

Το α) είναι ΕΠΙΚΟ ψέμα-απάτη. Πρώτον: Η αύξηση της παραγωγής ΔΕΝ είναι αναγκαία ανάλογη της αύξησης της εργασίας, αλλά έχει να κάνει περισσότερο με τη συσσώρευση αγαθών ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ (δηλαδή μέσα παραγωγής που δημιουργούνται μέσω των αποταμιεύσεων των καπιταλιστών-εντερπρενέρ). Αξιωματικά παίρνεις ότι θα αυξηθεί η εργασία, πράγμα ΕΝΤΕΛΩΣ λάθος. Για να μην αναφέρω ότι το ψιλοπήγες στην εργασιακή θεωρία της αξίας, που έχει αποδειχτεί ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ μπούρδα.

Προς σομαλιαν, η αυξηση της παραγωγης θα ερθει ειτε μεσα απο αυξηση της εργασιας, ειτε μεσα απο αυξηση της αποδοτικοτητας της εργασιας.

Μπορειτε να αποδειξετε πως αυτο που λεω ειναι λαθος; Εγω πιστευω στο ΚΙΝΗΤΡΟ και κινητρο εχει ο ανθρωπος που αμοιβεται απο την εργασια του. Αν εχει παραγη, θα φαει. Αν δεν εχει, θα μεινει νηστικος και θα ξερει τι να κανει αυριο.