iii) Για τη Μαύρη Αναρχία

Αποκηρύσσουμε, λοιπόν, κάθε έννοια «ταξικής πάλης» που, στην πιο ριζοσπαστική της μαρξιστική εκδοχή, σκοπεύει στην κατάκτηση της εξουσίας μέσω της δικτατορίας του προλεταριάτου. Φτύνουμε τους «ειδικούς» της επανάστασης, την κομμουνιστική πρωτοπορία, τους βετεράνους και τις «αναρχικές» προσωπικότητες των δημοσίων σχέσεων που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τη θέση του μεγάλου τιμονιέρη της επανάστασης.

Άλλωστε, η απελευθέρωση θα έρθει όταν τσακίσουμε τα κεφάλια των αυτόκλητων «απελευθερωτών» μας.

Αρνούμαστε να περιμένουμε τις αντικειμενικές συνθήκες του μαζικού ξεσηκωμού. Η προετοιμασία των μεγάλων μαζών ως προϋπόθεση για την «επανάσταση» ενάντια στην εξουσία, επιφέρει μονάχα την αναβολή.

Γνωρίζουμε πως ζούμε σε καιρούς «κρίσης». Κάποιοι πρώην αναρχικοί επέλεξαν να ακολουθήσουν την μαρξιστική ρητορεία του πραγματισμού, του οικονομισμού, θεωρώντας ότι μιλούν τη γλώσσα του πολιτικού ρεαλισμού. Δεν μπόρεσαν να σταθούν ως αναρχικοί, θα αποδειχθούν ανίκανοι ως μαρξιστές…

Ήδη τα εγχειρήματά τους μεταλλάσσονται και οδηγούνται σε γραφικές συμμαχίες με άτομα και πολιτικούς χώρους που ορίζουν τους εαυτούς τους με αντιπολιτευτικούς όρους. Η αναρχία δεν έχει πλέον καμία σχέση μαζί τους…

Εμείς επιμένουμε στο μαύρο της αναρχίας.

Στο χάος, στην αταξία, στο ζην επικινδύνως, στο μηδενισμό της πράξης, στην ένοπλη αναμέτρηση με το υπάρχον, στη φωτιά της διαρκούς αναρχικής εξέγερσης.

Απορρίπτουμε όλες τις εξιδανικευμένες συνταγές που υπόσχονται οι επαναστατικές θεωρίες που φλυαρούν για τη μελλοντική απελευθέρωση και την κοινωνική αρμονία. Η ζωή δεν προσφέρει εγγυήσεις. Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ…

Ας είμαστε ειλικρινείς∙ δεν ξέρουμε πώς θα «δουλέψει» ένα απελευθερωμένο αύριο. Γι’ αυτό ακριβώς είναι απελευθερωμένο.

Γιατί θα είναι γεμάτο πιθανότητες, ερωτήσεις και αμφισβητήσεις. Όποιος ψάχνει για σίγουρες απαντήσεις και μαρξιστικές βεβαιότητες, σύντομα θα αναζητήσει την εγγύηση της αυθεντίας και των ιερατείων της κόκκινης εξουσίας.

Κρατάμε τις ερωτήσεις και η σημαία μας παραμένει μαύρη…

Αυτή είναι η μαύρη αναρχία.

Όμως, η αναρχία απαιτεί την οργάνωση του νέου αναρχικού αντάρτικου πόλης, αν δε θέλουμε να ξεπέσει σε μία ποιητική φλυαρία άνευ ουσίας, που είναι καταδικασμένη να την ακολουθήσει η εναλλακτική ένταξή της μέσα στο σύστημα. Έννοιες που δεν οπλίζονται, όπως αναρχοατομικισμός, μηδενισμός, καταλήγουν ακίνδυνες λέξεις στα στόματα ακόμα πιο ακίνδυνων ατόμων, που μπερδεύουν τον αναρχομηδενισμό με την υποκουλτούρα του δήθεν «αντικοινωνικού lifestyle».

Ο αναρχομηδενισμός συνδυάζει την προπαγάνδα των λέξεων με την προπαγάνδα των πυροβολισμών, της φωτιάς, του δυναμίτη. Η δυναμική του σφυρηλατείται στο αμόνι των πράξεων, που συνείδηση και βίωμα συναντιούνται σε έναν ατελείωτο χορό κι όχι στα πληκτρολόγια του ψηφιακού κόσμου του τίποτα.

Έτσι, λοιπόν, το αναρχικό αντάρτικο πόλης έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει την αναρχία απ’ τη θεωρία του αφηρημένου σε πράξη, όπου οπλίζονται οι επιθυμίες μας και προκαλούν τη δικιά μας πραγματικότητα.

Η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και η FAI είναι η πρακτική αντανάκλαση των επιθυμιών μας. Προωθούμε τη δημιουργία ενός άτυπου δικτύου πυρήνων και ομάδων αναρχικής συγγένειας, με σκοπό τη διάχυση της πρακτικής θεωρίας και των επιθέσεων. Υφαίνουμε το δικό μας ιστό αράχνης… Οργανώνουμε τις επιθέσεις μας ενάντια στα φυλάκια του κόσμου της οργανωμένης εκμετάλλευσης και πλήξης. Χτυπάμε τις τράπεζες, τα αστυνομικά τμήματα, τα δικαστήρια, τις φυλακές, τα υπουργεία, τα κομματικά γραφεία, τις αυτοκρατορίες των εταιρειών και οτιδήποτε περιφρουρεί και αναπαράγει τις αξίες αυτού του κόσμου. Φυσικά, δεν ξεχνάμε πως ο στόχος του νέου αναρχικού αντάρτικου πόλης δεν είναι απλά η ανατίναξη πραγμάτων και η εκτέλεση αξιωματούχων της εξουσίας, αλλά, παράλληλα, και η καταστροφή των κοινωνικών σχέσεων που κουβαλούν μέσα τους το δηλητήριο της εξουσίας. Γι’ αυτό, παράλληλα με την οργάνωση και τη διάχυση της FAI και της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, μέσα από σφαίρες και βόμβες, επιθυμούμε με τα κείμενά μας να τσακίσουμε όλες εκείνες τις καθημερινές κοινωνικές συμβάσεις και να χαστουκίσουμε τη νοοτροπία των εθελόδουλων, που είναι η μισή ισχύς της εξουσίας…

Μισούμε τόσο το χέρι που κρατάει το μαστίγιο, όσο και την πλάτη που δέχεται αδιαμαρτύρητα τα χτυπήματά του…

Μη με ακολουθείς… Δε θα σε οδηγήσω…

Μην προχωράς μπροστά μου… Δε θα σε ακολουθήσω…

Χάραξε το δικό σου δρόμο… Γίνε εσύ…

ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ 10, 100, 1000 πυρήνες της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας και της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

 

ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

 

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF,

Πυρήνας φυλακής