Author Topic: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!  (Read 644 times)

0 Members and 2 Guests are viewing this topic.

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« on: November 13, 2015, 09:00:08 am »
Μισώ το άτομο που γονατίζει κάτω από το βάρος μιας άγνωστης δύναμης ενός τυχαίου Χ, ενός θεού. Μισώ όλους εκείνους που, υποκύπτουν από φόβο, από παραίτηση, και που ένα μέρος της ανθρώπινης ισχύος τους, ο τρόμος και η ηλίθια αδράνεια που τους χαρακτηρίζει δεν τσακίζει μόνο τους ίδιους, αλλά μαζί κι εμένα και τους ανθρώπους που αγαπώ. Μισώ, ναι, τους μισώ, γιατί το αισθάνομαι, εγώ δεν γονατίζω μπροστά στα γαλόνια του αξιωματικού, μπροστά στη λουρίδα του δήμαρχου, μπροστά στο χρυσάφι του κεφαλαίου, μπροστά σ’ όλες τις ηθικές και τις θρησκείες. Εδώ και πολύ καιρό ξέρω ότι όλα αυτά δεν είναι παρά μια αβεβαιότητα που θρυμματίζεται σαν το γυαλί.

Albert Zozef (Libertad)


Υπάρχουν στιγμές μέσα στην ιστορία που η τυχαιότητα μερικών γεγονότων μπορεί να προκαλέσει δυναμικές μεταβλητές, ικανές να παραλύσουν, σχεδόν εξολοκλήρου, τον κοινωνικό χωροχρόνο.

Ήταν Σάββατο βράδυ, στις 6/12/2008, όταν, μέσα σε λίγες στιγμές, διαδραματίστηκε η κορύφωση μιας σύγκρουσης ανάμεσα σε δύο κόσμους. Από τη μία, η νεανική, ενθουσιώδης, αυθόρμητη και ορμητική εξεγερτική βία και, από την άλλη, ο επίσημος κρατικός θεσμικός φορέας που, νομιμοποιημένα, διεκδικεί το μονοπώλιο της βίας, μέσω της καταστολής.

Όχι, δεν επρόκειτο για ένα αθώο παιδί και έναν παρανοϊκό μπάτσο, που βρέθηκαν σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, αλλά για έναν εξεγερμένο νεαρό σύντροφο, που επιτέθηκε σε ένα περιπολικό, σε μια περιοχή όπου οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής ήταν συχνές, και για έναν μπάτσο που περιπολούσε στην ίδια περιοχή και, από μια προσωπική του αντίληψη για την τιμή και την υπόληψη της αστυνομίας, αποφάσισε να αντιμετωπίσει τους ταραξίες μόνος του. Ήταν μια σύγκρουση μεταξύ δύο αντίρροπων δυνάμεων: από τη μία η Εξέγερση κι από την άλλη η Εξουσία, και οι βασικοί πρωταγωνιστές της σύγκρουσης αυτής εκπροσωπούσαν ο καθένας τη δική του πλευρά.

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Επαμεινώνδα Κορκονέα και οι μεγάλες ταραχές που ακολούθησαν, προκάλεσαν ένα ισχυρό κοινωνικό ηλεκτροσόκ πολλών βαθμών, καθώς θρυμματίστηκε η εικόνα της “κοινωνικής ειρήνης” και έγινε ορατή η ύπαρξη αυτών των δύο αλληλοσυγκρουόμενων κόσμων, με τον πλέον έκδηλο τρόπο, προκαλώντας καταστάσεις απ’ τις οποίες δεν υπήρχε εύκολη επιστροφή, χωρίς τουλάχιστον να δημιουργηθούν και να εκδηλωθούν γεγονότα, τη δυναμική των οποίων κανείς δε θα μπορούσε πλέον να υποκριθεί ότι δεν αντιλήφθηκε, ότι δεν είδε, ότι δεν άκουσε, ότι δεν έλαβε υπόψη του.

Η εξέγερση του 2008 συγκλόνισε μια κοινωνία που απολάμβανε ακόμα, στην πλειονότητά της, την καταναλωτική της ευδαιμονία και τον πολιτισμό του δυτικού lifestyle και που αγνοούσε τις δυσβάστακτες επιπτώσεις της επερχόμενης οικονομικής κρίσης. Προκάλεσε αμηχανία, μούδιασμα και αντιληψιακή παράλυση, καθώς η πλειοψηφία του κοινωνικού σώματος αδυνατούσε να αντιληφθεί από πού ξεφύτρωσαν τόσες χιλιάδες ταραχοποιοί, που δημιουργούσαν τέτοιας έντασης επεισόδια.

Στον απόηχο της εξέγερσης, μια σειρά διανοούμενων, πολιτικών αναλυτών, καθηγητών, κοινωνιολόγων, ψυχολόγων, εγκληματολόγων, ακόμα και καλλιτεχνών, εκμεταλλευόμενοι ο καθένας το δικό του επαγγελματικό κύρος και αναγνωρισιμότητα, προσήλθαν στο δημόσιο διάλογο προκειμένου, όχι μόνο να ερμηνεύσουν το Δεκέμβρη του ’08, αλλά και να τον απονοηματοδοτήσουν, συκοφαντώντας τον και καταδικάζοντας συλλήβδην τη βία, απ’ όπου κι αν προέρχεται, κάνοντας σαφές ποιος είναι ο κοινωνικός τους ρόλος.

Υπάρχουν πολλά ακόμα να ειπωθούν για το Δεκέμβρη του ’08 και της εξεγερτικής κληρονομιάς του, όπως αυτή εκδηλώθηκε απ’ τις δεκάδες ομάδες άμεσης δράσης, που πολλαπλασιάστηκαν εκρηκτικά σε όλη τη χώρα, δημιουργώντας ένα μέτωπο εσωτερικής απειλής. Μια περίοδος όπου η αναρχική άμεση δράση υπονόμευε, σχεδόν καθημερινά, την κοινωνική ομαλότητα. Όμως, αυτό που θέλουμε κυρίως είναι να θυμηθούμε…

Να θυμηθούμε τι ήταν ο Δεκέμβρης του ’08 και πώς η αναρχία συνέβαλλε, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο, στην εκδήλωση δυναμικών καταστάσεων που απέκτησαν απήχηση στο διεθνές αναρχικό κίνημα.

Να θυμηθούμε την εποχή που η αναρχία ξεπέρασε το φόβο της σύλληψης, της αιχμαλωσίας και της βίαιης καταστολής και γι’ αυτό απέκτησε μια τρομακτική αυτοπεποίθηση, προχωρώντας σε δράσεις και κινήσεις που, έως τότε, φαίνονταν αδύνατες· μια αυτοπεποίθηση η οποία εκδηλώθηκε σε όλο το εύρος της αναρχικής πολύμορφης δράσης, από τις απλές δημόσιες παρεμβάσεις έως τις καταλήψεις κάθε είδους, κι από τις αυθόρμητες συγκρουσιακές πρακτικές έως τις πιο οργανωμένες επιθετικές ενέργειες.

Θέλουμε να θυμηθούμε το νεαρό μας σύντροφο, που ήταν ένοχος για τον αυθορμητισμό του, κάτι που πλήρωσε με τη ζωή του. Ίσως να ήμασταν εμείς στη θέση του, κάτω από άλλες συνθήκες, καθώς ο ίδιος εξεγερτικός ενθουσιασμός μάς διακατέχει από τότε, και καλό είναι να θυμούνται ΟΛΟΙ τις καταβολές τους και όχι να τις ξορκίζουν.

Θέλουμε να θυμηθούμε την ομορφιά του να παραλύει ο κοινωνικός χωροχρόνος, μέσα από μικρότερα ή μεγαλύτερα κοινωνικά βραχυκυκλώματα.

Θέλουμε να θυμηθούμε πόσο επικίνδυνη γίνεται η αναρχία όταν θέλει…

Θέλουμε να ξαναζήσουμε τις μέρες που «ο θάνατος δε θα ’χει πια εξουσία και γυμνοί οι νεκροί θα γίνουν ένα με τον άνθρωπο του ανέμου και του δυτικού φεγγαριού και θα ορμούν στον ήλιο ωσότου ο ήλιος να καταλυθεί»
(παραφρασμένοι στίχοι από ποίημα του Dylan Thomas).

* * *

«Έτσι μαθαίνουμε την πραότητα.
Πόσες φορές έκατσαν άνθρωποι μόνοι στο σπίτι,
περιμένοντας τους συντρόφους να επιστρέψουν;
Η μάχη είναι προγραμματισμένη.
Το κάθε λεπτό έχει μετρηθεί.
Η κάθε μια ξέρει τι έχει να κάνει.
Τα πάντα έχουν προσεχθεί.
Απόψε, πόσοι αντάρτες δίνουν μάχες;
Απόψε, λέει στο ράδιο πως η αστυνομία προσπαθεί να απομακρύνει
εκατοντάδες διαδηλωτές απ’ τους δρόμους.
Πέτρες εκτοξεύονται,
μπορείς να ακούσεις τα συνθήματα, τα σπασμένα γυαλιά,
τις σειρήνες πίσω από τις παπαρολογίες του ρεπόρτερ.
Έντεκα η ώρα.
Δεν έχει γίνει ακόμα.
Πόσα έχουν γίνει πριν από μας;
Η γραμμή επεκτείνεται προς τα πίσω, μέσα στην Ιστορία.
Πόσα ακόμα απομένει να κάνουμε;»


Φυλή του Περήφανου Αετού, Weather Underground

Ξεκινώντας με μια απλή διαπίστωση, ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη να χαραχτεί μια στρατηγική με πυρήνα την πολύμορφη αναρχική δράση, η οποία θα συγκρουστεί μετωπικά με την εξουσία, έχουμε την πεποίθηση ότι η συνεισφορά μιας ακόμα θεωρητικής πρότασης γύρω από την αναρχική οργάνωση, από τη στιγμή που θα έμενε στα στενά πλαίσια της ιδεολογικής ακαμψίας, δε θα ήταν γόνιμη. Αν δεν αποπειραθούμε να εκτονώσουμε τις καθημερινές αντιφάσεις μας μέσα από πράξεις που θα συμπληρώνουν την ολότητα του απελευθερωτικού αγώνα, είμαστε καταδικασμένοι να πνιγούμε στην πλημμύρα της εσωστρέφειας που κατακλύζει τους αναρχικούς κύκλους.

Πιστεύουμε ότι για να μπορέσουμε να επεξεργαστούμε μια στρατηγική, στους άξονες της οποίας θα τέμνονται οι ομάδες συγγένειας, ο πολύμορφος αγώνας και η συνεχής αναρχική εξέγερση, πρέπει να δοκιμάσουμε στην πράξη τις αντοχές μας, τη δυναμική μας, τις δυνατότητές μας και τα όριά μας. Με αυτόν τον τρόπο, θα είμαστε σε θέση να καταθέσουμε τα σκεπτικά μας, πατώντας πάνω σε πραγματικές εμπειρίες αγώνα και όχι σε θεωρητικές ακροβασίες.

Ζούμε την αρχή του τέλους για τον κόσμο, με τον τρόπο που τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Η προσπάθεια ειρηνικής διευθέτησης των κοινωνικών συγκρούσεων από πλευράς του κράτους, αποτελεί ένα μακρινό παρελθόν, όπως εκείνο της οικονομικής ευημερίας· τα μοντέλα της κρατικής παρεμβατικότητας στην οικονομία πετιούνται στον κάδο των αχρήστων – αφού πλέον η κυριαρχία των πολυεθνικών και η δυνατότητα του κεφαλαίου να ξεπερνάει τα εθνικά σύνορα χωρίς περιορισμούς, θεσμοθετείται από τα κυρίαρχα κέντρα εξουσίας, η ιστορική αφήγηση των εθνών-κρατών που εξυπηρέτησε για αρκετές δεκαετίες την καπιταλιστική ανάπτυξη, μέσω των εθνικών οικονομιών, καταρρέει, ο τεχνολογικός εκφασισμός δημιουργεί άπειρες δυνατότητες διαχείρισης των ανθρώπινων συναισθημάτων, η διαρκώς αυξανόμενη συνθετότητα της κοινωνικής διάρθρωσης αποσταθεροποιεί τους κοινωνικούς αυτοματισμούς και στρατιωτικοποιεί την κοινωνική ζωή μέσα στις μητροπόλεις, οι μηχανές ψηφιοποίησης της ζωής απονευρώνουν τη σύνθετη κριτική λειτουργία της σκέψης των ανθρώπινων όντων και δημιουργούν νεκροταφεία συνειδήσεων, οι εικόνες ανθρώπινης φρίκης αφομοιώνονται στην κοινωνική συνείδηση και παύουν να δημιουργούν συναισθήματα, πέρα από την αίσθηση του σοκ.

Βρισκόμαστε στη διαδικασία της ποιοτικής αναβάθμισης του “πολιτισμένου πολέμου”, όπου η ευτυχία του ενός συνυπάρχει με το μαρτύριο του άλλου· σ’ αυτό το νέο περιβάλλον εμφανίζεται το είδος των σύγχρονων ανθρώπων, γενετικά κατάλληλων για να αποδεχτούν, σαν αυτονόητο, έναν άρρωστο τρόπο ζωής, μέσα σε έναν εκφυλισμένο κόσμο, από τον οποίο όλη η αγριότητα της φύσης έχει εξαφανισθεί από την αστική ανάπλαση και την επεκτατική διάθεση των τεχνητών συνθηκών του πολιτισμού. Ζούμε ανάμεσα σε εργοστασιακά τρωκτικά που ζουν με ελεγχόμενη δίαιτα, σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον και μετατρέπονται σε κοινωνικά πρότυπα, τα οποία πρέπει να ακολουθήσουμε για να επιβιώσουμε.

Σ’ αυτό το περιβάλλον, η αναρχία αποκτά μια στρατηγική δυνατότητα να βάλει φωτιά σε όλες τις μορφές πολιτικής εκπροσώπησης και να αποτελέσει ένα μέτωπο ανοιχτού ανορθόδοξου πολέμου με την κυριαρχία, το οποίο θα μετατρέψει σε πλεονέκτημα τη διαφορετικότητα και τον πλουραλισμό θεωρήσεων εντός της αναρχικής κοινότητας και θα συσπειρώνει, στα κέντρα αγώνα που δημιουργούνται, τους καταπιεσμένους που αποφασίζουν να σπάσουν τις αλυσίδες της υποταγής τους. Μερικές φορές, οι πιο σημαντικές διαπιστώσεις λέγονται με τον πιο απλό τρόπο. Θέλουμε να δούμε τον κόσμο της εξουσίας να καταστρέφεται από τα οπλισμένα χέρια εξεγερμένων ανδρών και γυναικών. Ξεπερνάμε, λοιπόν, τα θεωρητικά σχήματα, επαναφέρουμε το βάρος της κουβέντας στο σημείο μηδέν, στο σημείο όπου η πέτρα φεύγει από το χέρι μας για να καταλήξει στο κεφάλι ενός μπάτσου, στο σημείο που αποφασίζουμε να σπάσουμε τα δεσμά της αιχμαλωσίας, στο σημείο που οι ανατρεπτικές διαθέσεις εκδηλώνονται μαχητικά στους δρόμους, στο σημείο που συναντιούνται οι δείκτες ενός ωρολογιακού μηχανισμού που θέλει να ανατινάξει τη δολοφονική ομίχλη της έννομης τάξης.

Αντιστρέφοντας την προκαθορισμένη ροή διαλόγου, δε συζητάμε προκαταβολικά για τον τρόπο με τον οποίο θα δράσουμε, αλλά προτείνουμε το συντονισμό της αναρχικής δράσης και την άτυπη δικτύωση των αναρχικών εγχειρημάτων, μέσα από τη ζωογόνο δύναμη της πολύμορφης δράσης· έτσι, θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας και, ταυτόχρονα, να σφυγμομετρήσουμε τις δυνατότητές μας, ώστε να προβούμε σε έναν κριτικό απολογισμό, ο οποίος θα αποτελέσει τα θεμέλια της στρατηγικής μας, που θα προκρίνει τη μετωπική αναρχική δράση, κόντρα σε κάθε εξουσία.

Η πρότασή μας να θέσουμε σε ισχύ το στοίχημα της συγκρότησης ενός πολύμορφου εξεγερτικού αναρχικού μετώπου είναι απλή· μια εκστρατεία δράσης με το όνομα «Μαύρος Δεκέμβρης», η οποία θα αποτελέσει τον πυροκροτητή για την επανεκκίνηση της αναρχικής εξέγερσης, μέσα και έξω από τις φυλακές.

Ένας μήνας συντονισμένων δράσεων, με σκοπό να γνωριστούμε μεταξύ μας, να κατέβουμε στο δρόμο για να σπάσουμε τις βιτρίνες των πολυκαταστημάτων, να καταλάβουμε σχολεία, πανεπιστήμια και δημαρχεία, να μοιράσουμε κείμενα που θα διαδίδουν το μήνυμα της ανταρσίας, να βάλουμε εμπρηστικούς μηχανισμούς σε φασίστες και αφεντικά, να κρεμάσουμε πανό σε αερογέφυρες και κεντρικές λεωφόρους, να πλημμυρίσουμε τις πόλεις με αφίσες και τρικάκια, να ανατινάξουμε σπίτια πολιτικών, να πετάξουμε μολότοφ στους μπάτσους, να γεμίσουμε τους τοίχους με συνθήματα, να σαμποτάρουμε την ομαλή ροή εμπορευμάτων μέσα στα Χριστούγεννα, να λεηλατήσουμε τις βιτρίνες της αφθονίας, να πραγματοποιήσουμε δημόσιες εκδηλώσεις και να ανταλλάξουμε εμπειρίες και σκεπτικά γύρω από διάφορες θεματικές αγώνα.

Να συναντηθούμε στα στενά της πόλης και να ζωγραφίσουμε με στάχτες πάνω στα άσχημα κτήρια των τραπεζών, των αστυνομικών τμημάτων, των πολυεθνικών, των στρατοπέδων, των τηλεοπτικών στούντιο, των δικαστηρίων, των εκκλησιών, των φιλανθρωπικών ομίλων.

Να απορρυθμίσουμε με χίλιους τρόπους τη θανάσιμη κοινωνική ομαλότητα των ψυχοφαρμάκων, της οικονομικής ασφυξίας, της μιζέριας, της εξαθλίωσης, της κατάθλιψης, ρυθμίζοντας την ύπαρξή μας στους ρυθμούς της αναρχικής εξέγερσης, εκεί που η ζωή αποκτάει νόημα· στην αδιάκοπη μάχη εναντίον της κυριαρχίας και των εκπροσώπων της. Να βάλουμε φωτιά στην εύθραυστη κοινωνική συνοχή και να βγούμε στους δρόμους, στραγγαλίζοντας πρώτοι το τέρας της οικονομίας, πριν μας εξοντώσει μέσα από τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς του και τους κουστουμαρισμένους δολοφόνους του, που στελεχώνουν τα κέντρα διοίκησης του οικονομικού πολέμου.
« Last Edit: November 13, 2015, 09:18:19 am by mistermax »
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Share on Facebook Share on Twitter


mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #1 on: November 13, 2015, 09:12:34 am »
Ο Μαύρος Δεκέμβρης δεν επιδιώκει να γίνει απλά και μόνο μια ημερομηνία ταραχών· αντίθετα, αυτό που θέλουμε είναι να δημιουργηθεί, μέσω της πολύμορφης και πολυεπίπεδης αναρχικής δράσης, μια άτυπη πλατφόρμα συντονισμού, στη βάση της οποίας θα συσπειρωθεί η ανατρεπτική ώθηση. Μια αρχική απόπειρα άτυπου συντονισμού της αναρχίας, πέρα από τα προκαθορισμένα πλαίσια, η οποία φιλοδοξεί να αξιοποιήσει τη συγκεκριμένη εμπειρία αγώνα, ώστε να θέσει σε κίνηση ανατρεπτικές προτάσεις και στρατηγικές αγώνα.

Η πρότασή μας αυτή συνδέεται ταυτόχρονα και με αντίστοιχες παρακαταθήκες αγώνα πέρα από τα γεωγραφικά μας σύνορα· πριν λίγους μήνες, στο Μεξικό, μια ομάδα συντρόφων επιτέθηκε με εκρηκτικό μηχανισμό στο εθνικό εκλογικό ινστιτούτο και κάλεσε σε μια πολύμορφη και δυναμική αντιεκλογική εκστρατεία για έναν Μαύρο Ιούνιο, η οποία πλαισιώθηκε από ένα σημαντικό τμήμα του αναρχικού κινήματος. Εκλογικά κέντρα και υπουργεία παραδόθηκαν στις φλόγες, συγκρούσεις με τους μπάτσους εξαπλώθηκαν στους δρόμους των πόλεων, στήθηκαν μικροφωνικές και μοιράστηκαν κείμενα αναρχικής προπαγάνδας ενάντια στις εκλογές. Ένα μωσαϊκό πολύμορφης δράσης, με διαφορετικές πολιτικές αναφορές και αφετηρίες, το οποίο αποτέλεσε την απάντηση της αναρχίας στο εκλογικό τσίρκο της δημοκρατίας, με εργαλεία τις αρχές της οριζοντιότητας, του άτυπου συντονισμού και της συνεχούς εξέγερσης· τέτοιες εμπειρίες αγώνα, όπου η συλλογική φαντασία και η αποφασιστικότητα δημιουργούν απελευθερωτικές εστίες πολέμου στη νέα τάξη πραγμάτων, καθιστούν σαφή την προοπτική της έμπρακτης κατάργησης του γνωστού ψευδοδιπόλου μεταξύ νόμιμου και παράνομου και, ταυτόχρονα, επικαιροποιούν τα αναρχικά προτάγματα, μέσα από τις φωτιές της εξέγερσης.

Το στοίχημα της ανατροπής παραμένει ανοιχτό· η τύχη αυτής της πρότασης βρίσκεται στα χέρια των συντρόφων και των συντροφισσών, από όλο το φάσμα του αγώνα, που θα επιλέξουν αν αξίζει να τεθεί σε κίνηση.

«Την πρώτη νύχτα μέσα στο κελί οι σκέψεις από την ελεύθερη ζωή του ταξίδευαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα στους νευρώνες του εγκεφάλου του. Ήξερε πως η αιχμαλωσία είναι η λογική συνέπεια της αντιπαράθεσης με έναν εχθρό που κατέχει την υπεροπλία σε όλα τα επίπεδα.

Για όσους σαμπόταραν τις ράγες στη διαδρομή από το τρενάκι του τρόμου μιας κοινωνικής πραγματικότητας που εξοντώνει με κάθε πιθανό τρόπο όσους την αμφισβητούν, τα κάγκελα της φυλακής θα είναι μια πραγματικότητα χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα γίνει αποδεκτή χωρίς μάχη.

Με αυτές τις σκέψεις μέσα στο κεφάλι του έκλεισε τα μάτια και ονειρεύτηκε όχι αυτά που θα ήθελε να ζήσει έξω από τα τείχη αλλά τον μακροχρόνιο εφιάλτη της αδράνειας, της αναμονής, της αλλοίωσης των ενστίκτων.

Το επόμενο πρωί αντικρίζοντας για πρώτη φορά τη μονοτονία μιας αιχμάλωτης επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας είχε ήδη βαρεθεί να κάνει υπομονή, την είχε δει να ταξιδεύει άσκοπα μέσα στους λαβύρινθους της ανοχής στα πρώτα δείγματα μιας συγκαλυμμένης δειλίας. Κλείδωσε το μίσος του στη βαλίτσα των ανέπαφων συναισθημάτων δίπλα στην αγάπη του για την ελευθερία και έδωσε το κλειδί σε ένα σύντροφο για να το αφήσει δίπλα στους τάφους των δολοφονημένων συντρόφων που έπεσαν μαχόμενοι τον εχθρό.

Τα χρόνια περάσαν και το μόνο που κατάφερε η φυλακή ήταν να τον γεμίσει οργή, να τον κάνει ανυπόμονο για το μετά, να αναζητήσει τρόπους για την πρακτική εφαρμογή του αναρχικού πολέμου· είχε αντιληφθεί πως η μόνη εφικτή συμμαχία είναι αυτή με τον κόσμο των πιθανοτήτων.

Πιθανοτήτων λίγων για να πείσει την πλειοψηφία των ανθρώπων αυτής της κοινωνίας ότι η επιλογή του δεν αποτελεί κάτι μεταξύ τρέλας και αδιέξοδου αλλά αρκετών ώστε να αξίζει να ποντάρεις πάνω τους για τη μεγάλη ιδέα της καταστροφής. Της μεγάλης ιδέας για μια μετωπική σύγκρουση με τον κόσμο των σκιών και τους υποτακτικούς του. Η πόρτα της φυλακής ανοίγει και τώρα ξέρει τι πρέπει να κάνει, να διατηρήσει τη μνήμη ζωντανή, να μην αφήσει χώρο στη λήθη, να μην ξεχάσει τους συντρόφους που μείναν πίσω, να ξαναπιάσει το νήμα της εξέγερσης από εκεί που είχε διακοπεί, να χύσει το δηλητήριο της ανυποταξίας στα δίκτυα αναπαραγωγής της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Για τη διαρκή αναρχική εξέγερση!
Καμία ανακωχή με την εξουσία και τις μαριονέτες της!»


Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
Για την αναρχική αντεπίθεση στον κόσμο της εξουσίας!


Υ.Γ. Στις 11/12 συμπληρώνονται δυο χρόνια από τότε που χάθηκε ο αδερφός μας Σεμπαστιάν Άνγκρυ Οβερσλούιχ στη διάρκεια ένοπλης απαλλοτρίωσης τράπεζας στη Χιλή από τα πυρά ενός ένστολου υπηρέτη του συστήματος. Πιστεύουμε πως αυτός ο Μαύρος Δεκέμβρης είναι μια ευκαιρία να τιμήσουμε τη μνήμη του αναρχικού μας αδερφού ενοποιώντας την αναρχική μνήμη και καταργώντας στην πράξη σύνορα και αποστάσεις.

Νίκος Ρωμανός

Παναγιώτης Αργυρού, μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #2 on: November 13, 2015, 11:53:58 am »
Εξωφρενικές μαλακίες. Λέει δεν προσκυνάει τον πλούτο ενώ όλη του η ζωή είναι μια ψύχωση που αφορά το πως θα αρπάξει τον πλούτο των άλλων. Έχει πετάξει στον κάθαλο των αχρήστων κάθε ικμάδα της προσωπικότητάς του και έχει εργαλειοποιηθεί στην υπηρεσία της κλοπής του πλούτου των συνανθρώπων του, του θεμελίου του κάθε Κράτους. Δεν διστάζει να δολοφονήσει ανθρώπους, να πάρει ζωές, να βάλει βόμβες, να προκαλέσει φρίκη, τρόμο και κακό, απλά και μόνο για να αρπάξει τον πλούτο που άλλοι παρήγαγαν. Από το πρωί μέχρι το βράδυ αραδιάζει τον βερμπαλισμό της εξουσίας και ζει χωρίς να εργάζεται για να συνεχίσει να ζει παρασιτικά εις βάρος των άλλων, και, σαν να μην έφτανε αυτό, έχει και το απύθμενο θράσος να αποκαλει τους ξενιστές του δειλούς και να τους μισεί. Κανένας κομμουνιστής δεν έχει όνειρο ζωής να ζήσει από αυτά που παράγει ο ίδιος. Όλοι τους θέλουν να εξουσιάζουν τους υπολοίπους, να ποδηγετούν τις ζωές των άλλων και να πληρώνονται από το υστέρημα των υποδουλωμένων παραγωγών. Κύριο αίτημα των τζάμπα μακγών "αντι"εξουσιαστών είναι η αύξηση της φορολογίας, δηλαδή η ενδυνάμωση, επέκταση και διόγκωση του κρατικού τέρατος, ενός τέρατος στου οποίου τις φλέβες ρέουν φόροι.

 Λέει δεν γουστάρει το μονοπώλιο της βίας ενώ με λύσσα δικτατορική προωθεί το ποιμνιακό ιδελογημα της οπλοφοβίας που αφοπλίζει τον Λαό και τον παραδίδει έρμαιο στις ορέξεις της εξουσίας. Υποστηρίζει ότι είναι επαναστάτης, ενώ το Κράτος λύγισε όλους τους νόμους που κανονικά λυγίζουν κάθε μεροκαματιάρη και κάθε επιχειρηματία που δεν παρασιτούν από άλλους, για να βρίσκεται αυτός ο δολοφόνος ελεύθερος και να σουλατσέρνει και να διαδίδει τη φορολαγνική του ψυχοπάθεια, μια ψυχοπάθεια που αποκαλει και επαναστατική, δήθεν κατά του συστήματος, με λαμπρό παράδειγμα τα μπάχαλα του Δεκέμβρη του 08, επί Καραμανλή, που έμπαιναν οι τότε αντιεξουσιαστές-αντικομφορμιστές-αντιγραβατικοί στα πολυκαταστήματα των πολυεθνικών και έβγαιναν με 5 κουστούμια και 10 γραβάτες ο καθένας τους για να διοριστούν στο Κράτος επί Σύριζα και να μουγκαθούν μετά στην τρυφηλότητα της προστασίας της εξουσίας.

Ο μόνος που έμεινε απ'έξω και δεν διορίστηκε, μόνο και μόνο επειδή ήταν βασιλικότερος του βασιλέως, είναι αυτό το κακομαθημένο πλουσιόπαιδο, το μαλακισμένο κατακάθι των κρατικών κατηχητικών που αποκαλούνται σχολεία, που έχει τυφλωθεί να αποθεώνει τον πλούτο και τη μπατσαρία τύπου KGB του Κράτους στο οποίο ονειρεύεται ότι αυτός θα είναι από πάνω, και βαράει μαλακία στο ξενοδοχείο του Κορυδαλλού - μόνο τα σ/κ που αράζει εκεί - και έχει ονειρώξεις ότι είναι ο μέγας δολοφόνος και ότι σφάζει και φορολογεί όλους τους Έλληνες.

Γαμώ τη μάνα σας κωλόπαιδα! Σας έχει κάνει το κρατικό σχολείο χειρότερα και από σκουπίδια.

« Last Edit: November 13, 2015, 11:57:09 am by Pinochet88 »

stasou_mugdala

  • Starshy leytenant
  • **
  • Posts: 384
  • Φήμη 0
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #3 on: November 13, 2015, 12:35:57 pm »
Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει.Με μάνα παρτουζιάρα και  καταπινόλα της πλατείας Κολωνακίου (που μετά τους έδωσε όλους γράφοντας βιβλίο) Και με παππού δολοφόνο και μαυραγορίτη της κατοχής.

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #4 on: November 13, 2015, 01:02:53 pm »
Εξωφρενικές μαλακίες. Λέει δεν προσκυνάει τον πλούτο ενώ όλη του η ζωή είναι μια ψύχωση που αφορά το πως θα αρπάξει τον πλούτο των άλλων. Έχει πετάξει στον κάθαλο των αχρήστων κάθε ικμάδα της προσωπικότητάς του και έχει εργαλειοποιηθεί στην υπηρεσία της κλοπής του πλούτου των συνανθρώπων του, του θεμελίου του κάθε Κράτους. Δεν διστάζει να δολοφονήσει ανθρώπους, να πάρει ζωές, να βάλει βόμβες, να προκαλέσει φρίκη, τρόμο και κακό, απλά και μόνο για να αρπάξει τον πλούτο που άλλοι παρήγαγαν. Από το πρωί μέχρι το βράδυ αραδιάζει τον βερμπαλισμό της εξουσίας και ζει χωρίς να εργάζεται για να συνεχίσει να ζει παρασιτικά εις βάρος των άλλων, και, σαν να μην έφτανε αυτό, έχει και το απύθμενο θράσος να αποκαλει τους ξενιστές του δειλούς και να τους μισεί. Κανένας κομμουνιστής δεν έχει όνειρο ζωής να ζήσει από αυτά που παράγει ο ίδιος. Όλοι τους θέλουν να εξουσιάζουν τους υπολοίπους, να ποδηγετούν τις ζωές των άλλων και να πληρώνονται από το υστέρημα των υποδουλωμένων παραγωγών. Κύριο αίτημα των τζάμπα μακγών "αντι"εξουσιαστών είναι η αύξηση της φορολογίας, δηλαδή η ενδυνάμωση, επέκταση και διόγκωση του κρατικού τέρατος, ενός τέρατος στου οποίου τις φλέβες ρέουν φόροι.

 Λέει δεν γουστάρει το μονοπώλιο της βίας ενώ με λύσσα δικτατορική προωθεί το ποιμνιακό ιδελογημα της οπλοφοβίας που αφοπλίζει τον Λαό και τον παραδίδει έρμαιο στις ορέξεις της εξουσίας. Υποστηρίζει ότι είναι επαναστάτης, ενώ το Κράτος λύγισε όλους τους νόμους που κανονικά λυγίζουν κάθε μεροκαματιάρη και κάθε επιχειρηματία που δεν παρασιτούν από άλλους, για να βρίσκεται αυτός ο δολοφόνος ελεύθερος και να σουλατσέρνει και να διαδίδει τη φορολαγνική του ψυχοπάθεια, μια ψυχοπάθεια που αποκαλει και επαναστατική, δήθεν κατά του συστήματος, με λαμπρό παράδειγμα τα μπάχαλα του Δεκέμβρη του 08, επί Καραμανλή, που έμπαιναν οι τότε αντιεξουσιαστές-αντικομφορμιστές-αντιγραβατικοί στα πολυκαταστήματα των πολυεθνικών και έβγαιναν με 5 κουστούμια και 10 γραβάτες ο καθένας τους για να διοριστούν στο Κράτος επί Σύριζα και να μουγκαθούν μετά στην τρυφηλότητα της προστασίας της εξουσίας.

Ο μόνος που έμεινε απ'έξω και δεν διορίστηκε, μόνο και μόνο επειδή ήταν βασιλικότερος του βασιλέως, είναι αυτό το κακομαθημένο πλουσιόπαιδο, το μαλακισμένο κατακάθι των κρατικών κατηχητικών που αποκαλούνται σχολεία, που έχει τυφλωθεί να αποθεώνει τον πλούτο και τη μπατσαρία τύπου KGB του Κράτους στο οποίο ονειρεύεται ότι αυτός θα είναι από πάνω, και βαράει μαλακία στο ξενοδοχείο του Κορυδαλλού - μόνο τα σ/κ που αράζει εκεί - και έχει ονειρώξεις ότι είναι ο μέγας δολοφόνος και ότι σφάζει και φορολογεί όλους τους Έλληνες.

Γαμώ τη μάνα σας κωλόπαιδα! Σας έχει κάνει το κρατικό σχολείο χειρότερα και από σκουπίδια.

παρανοϊκη κριτική απο ενα λατρη των στρατιωκων καθεστώτων. Προφανώς δεν διαβασε καν ουτε λεξη απο οσα εγραψαν οι 2 συντροφοι στην αναρχια για αυτο και η κριτικη του ειναι ενα copy paste της γενικοτερης επιχειρηματολογιας του. Αν ηξερε ομως τι λεγαμε, ισως επιχειρητολογουσε καλυτερα.

Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει.Με μάνα παρτουζιάρα και  καταπινόλα της πλατείας Κολωνακίου (που μετά τους έδωσε όλους γράφοντας βιβλίο) Και με παππού δολοφόνο και μαυραγορίτη της κατοχής.


Τι σχέση εχει τωρα η μάνα του και ο παππους του; Απο κριτικη σε οσα λενε οι συντρόφοι, μουγκα.

#Μαυρος_Δεκεμβρης
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #5 on: November 13, 2015, 01:33:51 pm »
Τι λες ρε μουνόπανο; Θέλεις να ληστέψεις καμία τράπεζα κια να το παίξεις "αναρχικός"; Φόρους θέλετε παράσιτα και να ζείτε εις βάρος των άλλων. Εγώ οραματίζομαι την ελευθερία του να παράγεις για τον εαυτό σου, χωρίς να υπάρξει κανένας εξουσιαστής πάνω από το κεφάλι σου. Να είσαι ελεύθερος να φύγεις από την ισοπέδωση της συλλογικότητας, από τη μαζοποίηση της εξουσίας.

Ο Πινοσέτ ήταν ελευθεριακός και επιτέθηκε με στρατιωτικό τρόπο στους εχθρούς της ελευθερίας. Ο δικτάτορας Αλιέντε ήταν εκείνος τον οποίο υπηρετούσαν όλοι οι ιδεολογικοί πρόγονοι του βρωμανού και βαρούσαν προσοχές στους στρατιωτικούς του και προσκυνούσαν το χρυσάφι που άρπαζε μέσω της φορολογίας και εξακολουθεί να είναι όνειρο ζωής για όλους τους τζάμπα μάγκες των Εξαρχείων να γίνουν μπάτσοι του Αλιέντε στη θέση των μπάτσων της εξουστιάστριας αριστεράς. Αυτό είναι και η παραΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ οργάνωση στην οποία αναφέρονται αυτοί οι μαμόθρεφτοι ληστοσυμμορίτες: εκπαίδευση μπάτσων ενός κτηνώδους ολοκληρωτικού Κράτους το οποίο προσμένουν και στο οποίο ομνύουν όλοι οι ναρκομανείς της εξουσίας!

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #6 on: November 13, 2015, 02:16:22 pm »
...

Γιατι να μην απαλλοτριωθουν οι τράπεζες; καλό ειναι να πανε τα λεφτα στους πραγματικους παραγωγους.

Ο πινοσετ ηταν ενας δικτατορας και πουλεν της ΣΙΑ, στηρίχθηκε στον στρατο, δολοφονουσε διαφωνουντες κτλ. Ο αλιεντε βγηκε με εκλογες αν θυμαμαι καλά. Οποιος νομιζει το αντίθετο, ας πιστεψει τα επιχειρήματα σου- που ειναι ολα αναλογης λογικης.
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

CIS KATHIKI

  • Elite
  • Starshina
  • *
  • Posts: 243
  • Φήμη 1
  • Μοιάζεις με πρόβατο
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #7 on: November 13, 2015, 06:38:22 pm »
PWS GINETE OI XRYSAUGITES NA DAGKWNONTAI MHN TOUS KSEFYGEI KAMIA MALAKIA KAI PROSTETHEI STHN DIKOGRAFIA GIA EGLHMATIKH ORGANWSH...
   KAI APTHN ALLH AUTA EDW TA FRAGATA KWLARXIDA NA APEILOUN , NA KALOUN SE EKSEGERSEIS KAI NA LENE SYNEXEIA POSO AMATANOHTOI EINAI..
KAI PAROLA AUTA NA MHN GINETE NTOROS GIA TO POSO EPIKYNDYNOI EINAI..
ALLA TA MOUNIA OI DHMOSIOGRAFOI NA PERIMENOUN POTE THA KLASEI KANAS XRYSAUGITHS WSTE NA VGALOUN ARTHRO KATEGGELIA..

OI EPANASTATES TOU KWLOU... AGORASAN KALASNIKOF ME 13 XILIARIKA TO KOMMATI..
PROFANWS ALVANOKALASNIKOF  30ETIAS... MIAS KAI EINAI KOROIDAKIA PANPLOUTOI KAI TA FRAGKA DEN HTAN DIKA TOUS WSTE NA TOUS NOIAKSEI


MAUTA THA EPANASTATHSETE RE KOURAMPIEDES? SKATIFLWROI..

O RWMANOS SYGKEKRIMENA PISTEUW , OTI AN AKOUSEI RIPH APO AK47 STO 1 METRO, THA PASALEIFTEI PANW TOU...
FLWROI GAMW TIS MANES SAS..



Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #8 on: November 13, 2015, 06:44:34 pm »
Ο βρωμανός, αυτό το κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που η μάνα του ήταν πουτάνα της αριστοκρατίας , είναι ο πραγματικός παραγωγός; Όλο του το κωλόσογο ήταν διορισμένο στο Κράτος, που σημαίνει ότι ΔΕΝ παρήγαγε κανείς τους και ζούσαν από το υστέρημα του παραγωγού παρασιτώντας στον φορολογούμενο. Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς πως στράφηκε στον κολλεκτιβισμό και τον κρατικισμό και πως αγνόησε τις ζωές φτωχών ανθρώπων για να πλουτίσει με τη φυσική βία.

Και ο Χίτλερ εξελέγη δημοκρατικά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ήταν ελευθεριακός και όχι δικτάτορας; Η δημοκρατία είναι η χειρότερη μορφή δικτατορίας και ο Αλιέντε είχε εγκαθιδρύσει ένα ολοκληρωτικό συγκεντρωτικό εξουσιαστικό σύστημα το οποίο κατάργησε ο ελευθεριακός μεταρρυθμιστής Πινοσέτ, προσφέροντας πραγματική ελευθερία στους Χιλιανούς.

stasou_mugdala

  • Starshy leytenant
  • **
  • Posts: 384
  • Φήμη 0
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #9 on: November 13, 2015, 07:25:56 pm »

Τι σχέση εχει τωρα η μάνα του και ο παππους του; Απο κριτικη σε οσα λενε οι συντρόφοι, μουγκα.

#Μαυρος_Δεκεμβρης

Αι φτυσε τα μπουτια σου ρε παλιοΚοθμουνι που θα κατσω να σχολιασω τις παπαριες του Βρωμανου.Αμα εχει αντερα ας παρει ενα Καλασνικοφ και να παει να καθαρισει οσους προλαβει.Ανταρτες της πορδης με τα λεφτα του μπαμπα...

Tortelini

  • Elite
  • Major
  • *
  • Posts: 731
  • Φήμη -22
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #10 on: November 13, 2015, 07:32:41 pm »
Σκάστε ρε έρχεται ο αρχηγός! Μούγκα όλοι!

Tortelini    07:31:01 pm    Viewing Who's Online.
Guest    07:28:04 pm    Viewing the topic Ελευθεριακα Σχολεία για Αναρχικο Αριανισμό.
Guest    07:30:41 pm    Registering for an account on the forum.
stasou_mugdala    07:27:29 pm    Viewing the topic Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!.
Guest    07:23:15 pm    Viewing the topic ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ: ΕΛΙΤ ΤΟΥ WEBWAR.
Guest    07:23:10 pm    Viewing the topic Ψηφοφορία για νέους admin.
Guest    07:23:07 pm    Viewing the topic ΑΥΝΑΝΙΣΜΟΣ ΜΥΑΛΟΥ.
Guest    07:23:04 pm    Viewing the topic Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!.
Guest    07:23:02 pm    Viewing the topic Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!.

Tortelini

  • Elite
  • Major
  • *
  • Posts: 731
  • Φήμη -22
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #11 on: November 13, 2015, 07:38:50 pm »
8 Guests, 4 Users

Users active in past 15 minutes:
Tortelini, Pulverem, CIS KATHIKI, stasou_mugdala

Το είπα ή δεν το είπα;! Ένιωσα την μαύρη παρουσία του σας λέω ρε, μπήκε στην στοά και έσβησαν τα κερiά! Άσε που έγιναν τα πατώματα άσπρα απ τη κόκα! (καλά, η αλήθεια είναι ότι μου το χε πει ότι θα μπει τώρα :P)

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #12 on: November 13, 2015, 09:03:29 pm »
Αι φτυσε τα μπουτια σου ρε παλιοΚοθμουνι που θα κατσω να σχολιασω τις παπαριες του Βρωμανου.Αμα εχει αντερα ας παρει ενα Καλασνικοφ και να παει να καθαρισει οσους προλαβει.Ανταρτες της πορδης με τα λεφτα του μπαμπα...[/font][/size][/color]

Δεν ειναι τοσο ευκολο οσο το γραφεις. Και αν δεν θες να σχολιασεις, τι γραφεις εδω μεσα;
Ο βρωμανός, αυτό το κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που η μάνα του ήταν πουτάνα της αριστοκρατίας , είναι ο πραγματικός παραγωγός; Όλο του το κωλόσογο ήταν διορισμένο στο Κράτος, που σημαίνει ότι ΔΕΝ παρήγαγε κανείς τους και ζούσαν από το υστέρημα του παραγωγού παρασιτώντας στον φορολογούμενο. Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς πως στράφηκε στον κολλεκτιβισμό και τον κρατικισμό και πως αγνόησε τις ζωές φτωχών ανθρώπων για να πλουτίσει με τη φυσική βία.

Και ο Χίτλερ εξελέγη δημοκρατικά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ήταν ελευθεριακός και όχι δικτάτορας; Η δημοκρατία είναι η χειρότερη μορφή δικτατορίας και ο Αλιέντε είχε εγκαθιδρύσει ένα ολοκληρωτικό συγκεντρωτικό εξουσιαστικό σύστημα το οποίο κατάργησε ο ελευθεριακός μεταρρυθμιστής Πινοσέτ, προσφέροντας πραγματική ελευθερία στους Χιλιανούς.

Αν ηταν κακομαθημενο πλουσιοπαιδο τωρα θα ηταν μυκονο να κανει κοκα. Το τι εκανε η μανα του, δικο της το μο-νι οπου θέλει το δινει, εσυ "ελευθεριακε" γιατι ζορίζεσαι;

Ο χιτλερ εκφραζε την πλειοψηφια των γερμανων.

Ο πινοσετ ηταν πουτανάκι της ΣΙΑ. Δολοφονουσε, βασανιζε και εκανε οτι του λεγαν οι αμερικάνοι. Βλέπουμε πως ορίζεις την ελευθερια. οποιος πιστευει οτι ο Πινοσετ ηταν ελευθεριακός, ας σε πιστεψει στις μλκιες που λες, δεν εχω κατι αλλο να προσθεσω.
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #13 on: November 13, 2015, 10:32:05 pm »
Μα δεν είναι της μόδας να πηγαίνεις στη Μύκονο (γιατί ποιος σου είπε ότι ο βρωμανός δεν έχει πάει στη Μύκονο ή δεν διασκεδάζει όπως οι υπόλοιποι νέοι; Εγώ βλέπω ότι είναι emo!). Όσο η φορολογία αυξάνεται το Κράτος καθορίζει τη μόδα - γιατί το Κράτος επηρεάζει όλο και περισσότερες πτυχές της καθημερινότητας των πολιτών - και το Κράτος διδάσκει τα παιδιά να γίνονται κομμουνιστές τρομοκράτες. Σε ενοχλεί η αλήθεια γιατί, ως εκγεφαλοπλυμένος και εσύ από τα κρατικά μονοπώλια της νεανικής κατήχησης, όπως και ο βρωμανός άλλωστε, έχετε αναγάγει σε σκοπό της ζωής σας την αύξηση της φορολογίας και του κρατικού πλούτου. Όποιος και να του το είπε του Πινοσέτ να μειώσει τη φορολογία, καλό έκανε, ελευθερία προσέφερε. Οι μόνοι που πήγαν κάτι βόλτες στη θάλασσα με το ελικόπτερο ήταν κάτι τρομοκράτες κομμουνιστές. Ελάχιστοι νοματαιοι που τα έπαιρναν από τη σοβιετική ένωση που προωθούσαν τη σκλαβιά των πολιτών στο Κράτος.

Ένας πολιτισμένος κόσμος είναι εκείνος στον οποίο οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε άλλους ανθρώπους αλλά συναναστρέφονται όλοι σε μια εθελοντική βάση. Αυτό είναι η ελευθερία. Η φορολογία έρχεται ως μια έμμεση έννοια της υποδούλωσης στους άλλους και βρίσκεται σε αρνητική συσχέτιση με τον πολιτισμό και την πρόοδο. Όσο πιο πίσω πάμε, τόσο πιο πολύ το άτομο χρωστούσε (χωρίς να το έχει επιλέξει) τον πλούτο που παρήγαγε, και τον εαυτό του ακόμα, σε άλλα άτομα, τους μοχθηρούς, τους ισχυρούς. Όσο προχωράμε μπροστά τόσο αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο η αυτονομία του ατόμου, η δυνατότητα να παίρνει αυτό από μόνο του τις αποφάσεις του, όποιες και να είναι αυτές. Όλη η δικιά σας οπτική είναι το ποιος θα εξουσιάζει τους άλλους, το ποιος θα σχεδιασει τα οικονομικά των άλλων, το ποιος θα αρπάξει τον πλούτο των άλλων κ.ο.κ. Αυτά είναι σκέψεις βαρβαρικές, απολίτιστες, κτηνώδεις. Δεν προσφέρουν τίποτα ωφέλιμο στην ανθρωπότητα και ποδηγετούνται εξ ολοκληρου από το Κράτος.
« Last Edit: November 13, 2015, 10:33:58 pm by Pinochet88 »

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #14 on: November 13, 2015, 10:50:09 pm »

Ένας πολιτισμένος κόσμος είναι εκείνος στον οποίο οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε άλλους ανθρώπους αλλά συναναστρέφονται όλοι σε μια εθελοντική βάση. Αυτό είναι η ελευθερία. 

Στον καπιταλισμο, οι απαραιτητοι ποροι για να ζησει κανεις, ανηκουν σε λιγους, οποταν αναγκαστικα οι πολλοι υποδουλώνονται σε αυτους. Αρα πινοσετ που προωθουσε τον καπιταλισμο κατ εντολη της σια, δλδ η μαριονεττα της αμερικης, προωθουσε την ανελευθερία.

Καλο ειναι να ξερουμε πως περα απο ενας ελευθεριακος που εισαι (οταν ελευθερια = μαριονεττα των αμερικάνων, δικτατοριες, μπανανίες, στρατογκαυλωσύνη, λογοκρισια, απαγωγες, βασανηστηρια) γουστάρεις και δολοφονίες και σκοτωμούς. Μαλλον εισαι και ειρηνιστης- περα απο ελευθεριακός.
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Pepe the Frog

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3032
  • Φήμη 4
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #15 on: November 13, 2015, 11:08:17 pm »
Στον καπιταλισμο, οι απαραιτητοι ποροι για να ζησει κανεις, ανηκουν σε λιγους, οποταν αναγκαστικα οι πολλοι υποδουλώνονται σε αυτους. Αρα πινοσετ που προωθουσε τον καπιταλισμο κατ εντολη της σια, δλδ η μαριονεττα της αμερικης, προωθουσε την ανελευθερία.

Καλο ειναι να ξερουμε πως περα απο ενας ελευθεριακος που εισαι (οταν ελευθερια = μαριονεττα των αμερικάνων, δικτατοριες, μπανανίες, στρατογκαυλωσύνη, λογοκρισια, απαγωγες, βασανηστηρια) γουστάρεις και δολοφονίες και σκοτωμούς. Μαλλον εισαι και ειρηνιστης- περα απο ελευθεριακός.
Όποτε κάποιος πολεμάει τους κομουνιστές είναι τσιράκι των Αμερικάνων/Γερμανών/Άγγλων/κτλ όταν οι κομουνιστές πολεμάνε οποιοδήποτε καθεστώς είναι αγωνιστές της ελευθερίας.

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #16 on: November 13, 2015, 11:15:32 pm »
Όποτε κάποιος πολεμάει τους κομουνιστές είναι τσιράκι των Αμερικάνων/Γερμανών/Άγγλων/κτλ όταν οι κομουνιστές πολεμάνε οποιοδήποτε καθεστώς είναι αγωνιστές της ελευθερίας.

Tο οτι η προταση πως ο πινοσετ ηταν τσιρακι των αμερικανων ειναι αληθής μπορεί καποιος να ψάξει στην βιβλιογραφία του αρθρου της γουικιπίντια:
https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_intervention_in_Chile

Εξήγηση: Οταν καποιος πολεμαει για την ελευθερία, είναι φυσικό να μην υποστηρίζει ιμπεριαλιστές και καπιταλιστές, γιατι αυτα εχουν ανελεύθερη φύση και αναπαράγουν την παλιά τάξη.

Πολλοι αγωνιστήκανε για τον κομμουνισμο και ηταν αγωνιστες της ελευθεριας, αλλα αρκετοι απο αυτους δημιουργήσανε σχέσεις με την σοβιετικη ενωση και ειτε τους φάγανε λάχανο είτε γίνανε κομματόσκυλα και αντεπαναστάτες.

Για αυτο ειναι σημαντικό ενας αγωνιστης της Ελευθερίας να μην αφεθει να δημιουργηθουν σχέσεις εξάρτησης.
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #17 on: November 16, 2015, 02:44:00 pm »
Στον καπιταλισμό οι απαραίτητοι πόροι για να ζήσει κανείς ανήκουν σε υπερβολικά πάρα πολλούς. Ο καθένας μπορεί να αγοράσει Γη, ο καθένας μπορεί να χτίσει ελεύθερα, ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει πλούτο και να τον ανταλλάξει με ακόμα πιο χρήσιμο για αυτόν πλούτο.

Στον σοσιαλισμό όλα ανήκουν σε έναν: Στον Εξουσιαστή που βρίσκεται επικεφαλής του Κρατους. Αυτό δημιουργεί σχέσεις υποτέλειας.

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι σοσιαλισμός σημαίνει ιδιοκτησία των πάντων από μια αρχή. Επομένως οι κομμουνιστικές μαλακίες που μας αραδιάζεις, σύμφωνα με τα δικά σου κριτήρια, δημιουργούν την απόλυτη υποδούλωση του τύπου "οποταν αναγκαστικα οι πολλοι υποδουλώνονται σε αυτους". Ποιους αυτού; Ούτε καν. Ένας ανέρχεται πάντα επικεφαλής του Κράτους, ενός το σχέδιο για την οικονομία περνάει, ενός οι απόψεις υπερψηφίζονται και όλοι οι υπόλοιποι κρέμονται από τα αρχίδια αυτού του ενός εξουσιαστή.

Ο καπιταλισμός - σ'αρέσει δεν σ'αρέσει - είναι η ελευθερία. Ο σοσιαλισμός είναι η σκλαβιά. Κατέταξε όλα τα καθεστώτα πάνω σε μια κλίμακα από τον καπιταλισμό ως τον σοσιαλισμό. Η Χιλή του Πινοσέτ δεν ήταν το πιο καπιταλιστικό καθεστώς που υπήρξε στον κόσμο, απλά μας δίνει το παράδειγμα πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τους κομμουνιστές και να επιτύχουμε γρήγορη βελτίωση της οικονομίας. Βάλε καπιταλιστικότερα της Χιλής τις ΗΠΑ, τη Δυτική Γερμανία, την Αγγλία, την Ελβετία και στο άλλο άκρο βάλε όλες τις μπανανίες του σοσιαλισμού. Την ΕΣΣΔ, τη Ναζιστική Γερμανία, την Ανατολική Γερμανία, τη Βκορέα, Καμπότζη, Βιετνάμ, Βενεζουέλα, Κονγκό, Ζαπατίστας, Ισπανία του εμφυλίου, Αλβανία, Ρουμανία, κ.ο.κ. Όσο αυξάνεις τον καπιταλισμό, τόσο ο κόσμος της καθημερινότητας νιώθει πιο ελεύθερος και όσο αυξάνεις τον σοσιαλισμό τόσο αυξάνεις τη σκλαβιά. Όσο αυξάνεις τον καπιταλισμό τόσο πιο πολλοί είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες και όσο αυξάνεις τον σοσιαλισμό τόσο πιο λίγοι είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες.
« Last Edit: November 16, 2015, 02:47:32 pm by Pinochet88 »

mistermax

  • Marshal of the Soviet Union
  • ***********
  • Posts: 3917
  • Φήμη -17
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #18 on: November 16, 2015, 05:07:49 pm »
Στον καπιταλισμό οι απαραίτητοι πόροι για να ζήσει κανείς ανήκουν σε υπερβολικά πάρα πολλούς. Ο καθένας μπορεί να αγοράσει Γη, ο καθένας μπορεί να χτίσει ελεύθερα, ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει πλούτο και να τον ανταλλάξει με ακόμα πιο χρήσιμο για αυτόν πλούτο.

Στον σοσιαλισμό όλα ανήκουν σε έναν: Στον Εξουσιαστή που βρίσκεται επικεφαλής του Κρατους. Αυτό δημιουργεί σχέσεις υποτέλειας.

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι σοσιαλισμός σημαίνει ιδιοκτησία των πάντων από μια αρχή. Επομένως οι κομμουνιστικές μαλακίες που μας αραδιάζεις, σύμφωνα με τα δικά σου κριτήρια, δημιουργούν την απόλυτη υποδούλωση του τύπου "οποταν αναγκαστικα οι πολλοι υποδουλώνονται σε αυτους". Ποιους αυτού; Ούτε καν. Ένας ανέρχεται πάντα επικεφαλής του Κράτους, ενός το σχέδιο για την οικονομία περνάει, ενός οι απόψεις υπερψηφίζονται και όλοι οι υπόλοιποι κρέμονται από τα αρχίδια αυτού του ενός εξουσιαστή.

Ο καπιταλισμός - σ'αρέσει δεν σ'αρέσει - είναι η ελευθερία. Ο σοσιαλισμός είναι η σκλαβιά. Κατέταξε όλα τα καθεστώτα πάνω σε μια κλίμακα από τον καπιταλισμό ως τον σοσιαλισμό. Η Χιλή του Πινοσέτ δεν ήταν το πιο καπιταλιστικό καθεστώς που υπήρξε στον κόσμο, απλά μας δίνει το παράδειγμα πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τους κομμουνιστές και να επιτύχουμε γρήγορη βελτίωση της οικονομίας. Βάλε καπιταλιστικότερα της Χιλής τις ΗΠΑ, τη Δυτική Γερμανία, την Αγγλία, την Ελβετία και στο άλλο άκρο βάλε όλες τις μπανανίες του σοσιαλισμού. Την ΕΣΣΔ, τη Ναζιστική Γερμανία, την Ανατολική Γερμανία, τη Βκορέα, Καμπότζη, Βιετνάμ, Βενεζουέλα, Κονγκό, Ζαπατίστας, Ισπανία του εμφυλίου, Αλβανία, Ρουμανία, κ.ο.κ. Όσο αυξάνεις τον καπιταλισμό, τόσο ο κόσμος της καθημερινότητας νιώθει πιο ελεύθερος και όσο αυξάνεις τον σοσιαλισμό τόσο αυξάνεις τη σκλαβιά. Όσο αυξάνεις τον καπιταλισμό τόσο πιο πολλοί είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες και όσο αυξάνεις τον σοσιαλισμό τόσο πιο λίγοι είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες.


Ανοησίες και εκτος θεματος. Καταρχήν δεν μιλαω για σοσσιαλισμο αλλά για αναρχια και κατα δευτερον, στον καπιταλισμο, οσο εξελλισσεται, η ιδιοκτησια ανηκει σε ολο και λιγότερους. Μαλιστα το χασμα των λιγων και πλούσιων με τους φτωχους και πολλους αυξάνει στις μερες μας ταχύτερα απο ποτέ άλλοτε.

Ο πινοσετ ελεγχε τα πάντα στην Χιλη, καθόριζε ποιος θα ζουσε και και ποιος θα πεθενε, ειχε οση ιδιοκτησία ηθελε και τωρα οι απολογητες τους λενε μλκιες ασταμάτητα.
Εμεις ξερουμε πως δεν ειναι ολοι Αναρχικοι. Μονο αυτοι ειναι οι σωστοι, οι προκαθορισμενοι για την Ουτοπια. Τι σημασια εχουν οι υπολοιποι; Οι υπολοιποι ειναι απλως η ανθρωποτητα. Πρεπει να υπερεχει κανεις της ανθρωποτητας μεσω της ρωμης, μεσω του υψους της ψυχης, μεσω της περιφρονησης.

Pinochet88

  • Kombrig
  • ******
  • Posts: 1000
  • Φήμη -339
  • Η φορολογία είναι βία και κλοπή
    • View Profile
Re: Για έναν Μαύρο Δεκέμβρη!
« Reply #19 on: November 16, 2015, 07:58:39 pm »
Μαλιστα το χασμα των λιγων και πλούσιων με τους φτωχους και πολλους αυξάνει στις μερες μας ταχύτερα απο ποτέ άλλοτε.

Που σημαίνει ότι στον σοσιαλισμό, τον οποίο εσφαλμένα βαφτίζεις αναρχία, υφίσταται η κατάσταση την οποία δήθεν αποστρέφεσαι. Αυτό που βιώνουμε στις μέρες μας είναι η γιγάντωση του Κράτους και της παρεμβατικότητά τους στις ζωές μας. Μια παρεμβατικότητα που δεν γίνεται στο όνομα του καπιταλισμού, αλλά του σοσιαλισμού και παίρνει σάρκα και οστά στην αύξηση της φορολογίας η οποία νομιμοποιείται στη βάση σοσιαλιστικών αιτημάτων για τα μονοπώλια του Κράτους, τα οποία, επίσης εσφαλμένα, βαφτίζετε κοινωνικά.

Πάλι, πάρε όλες τις χώρες της οικουμένης και βάλ'τες σε μια σειρά όπου στο ένα άκρο βρίσκονται οι χώρες στις οποίες υπάρχει ατομική ιδιοκτησία πιο προστατευμένη και ως μεγαλύτερο ποσοστό, δηλαδή όπου υπάρχει περισσότερος καπιταλισμός, και στο άλλο άκρο τις χώρες όπου υπάρχει λιγότερη ατομική ιδιοκτησία και η οποία δεν προστατεύται από κανέναν φορέα ικανό για την προστασία της. Θα δεις ότι υπάρχει απείρως μεγαλύτερη ισότητα στη Βρετανία και στη Γερμανία και στις ΗΠΑ, παρά στο Κογκό, τη Βενεζουέλα, τη Β.Κορέα. Ότι όσο καπιταλιστικότερη είναι η χώρα, τόσο μεγαλύτερη ισότητα υπάρχει εκεί και τόσο πιο προστατευμένη είναι η ατομική ιδιοκτησία.



Κανένας Χιλιανός δεν ζούσε υπό το φόβο μη δολοφονηθεί από τον Πινοσέτ. Όσοι εκκαθαρίστηκαν εκκαθαρίστηκαν κατά το επαναστατικό στάδιο και, όπως είπαμε, ήταν εγκληματίες και σεσημασμένοι δικτατορίσκοι. Ο Πινοσέτ δεν δημιούργησε καμία γραφειοκρατία, ούτε διόρισε κομματικούς  στρατούς  στο δημόσιο, όπως έκανε ο Αλιέντε, επομένως δεν υπήρχε μεγάλη άρχουσα τάξη η οποία να είναι βάρος για τον λαό. Όσο μικρότερη είναι η εξουσιάστρια τάξη και οι απαιτήσεις της, δηλαδή όσο μικρότερο είναι το Κράτος και η δραστηριότητά του, τόσο πιο υποφερτή είναι η φορολογία που πληρώνει ο Λαός (κακώς πάντα ότι πληρώνει φόρους). Εκεί που υπάρχει ανάγκη το Κράτος να επιτεθεί στον Λαό και να τον σκοτώσει και να τον βασανίσει είναι εκεί που υπάρχει μεγάλο Κράτος και μεγάλη άρχουσα τάξη, που απαιτεί δυσβάσταχτους φόρους. Εκεί ο Λαός χτυπάται και προκαταβολικά από το Κράτος - όπως συμβαίνει με τους Έλληνες και τον θεσμικό ρατσισμό που υφίστανται από το τεράστιο ελληνοσοβιετικό Κράτος - για να μπορέσει πειθήνια να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του Κράτους.
« Last Edit: November 16, 2015, 08:00:33 pm by Pinochet88 »