Στον καπιταλισμό οι απαραίτητοι πόροι για να ζήσει κανείς ανήκουν σε υπερβολικά πάρα πολλούς. Ο καθένας μπορεί να αγοράσει Γη, ο καθένας μπορεί να χτίσει ελεύθερα, ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει πλούτο και να τον ανταλλάξει με ακόμα πιο χρήσιμο για αυτόν πλούτο.

Στον σοσιαλισμό όλα ανήκουν σε έναν: Στον Εξουσιαστή που βρίσκεται επικεφαλής του Κρατους. Αυτό δημιουργεί σχέσεις υποτέλειας.

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι σοσιαλισμός σημαίνει ιδιοκτησία των πάντων από μια αρχή. Επομένως οι κομμουνιστικές μαλακίες που μας αραδιάζεις, σύμφωνα με τα δικά σου κριτήρια, δημιουργούν την απόλυτη υποδούλωση του τύπου "οποταν αναγκαστικα οι πολλοι υποδουλώνονται σε αυτους". Ποιους αυτού; Ούτε καν. Ένας ανέρχεται πάντα επικεφαλής του Κράτους, ενός το σχέδιο για την οικονομία περνάει, ενός οι απόψεις υπερψηφίζονται και όλοι οι υπόλοιποι κρέμονται από τα αρχίδια αυτού του ενός εξουσιαστή.

Ο καπιταλισμός - σ'αρέσει δεν σ'αρέσει - είναι η ελευθερία. Ο σοσιαλισμός είναι η σκλαβιά. Κατέταξε όλα τα καθεστώτα πάνω σε μια κλίμακα από τον καπιταλισμό ως τον σοσιαλισμό. Η Χιλή του Πινοσέτ δεν ήταν το πιο καπιταλιστικό καθεστώς που υπήρξε στον κόσμο, απλά μας δίνει το παράδειγμα πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τους κομμουνιστές και να επιτύχουμε γρήγορη βελτίωση της οικονομίας. Βάλε καπιταλιστικότερα της Χιλής τις ΗΠΑ, τη Δυτική Γερμανία, την Αγγλία, την Ελβετία και στο άλλο άκρο βάλε όλες τις μπανανίες του σοσιαλισμού. Την ΕΣΣΔ, τη Ναζιστική Γερμανία, την Ανατολική Γερμανία, τη Βκορέα, Καμπότζη, Βιετνάμ, Βενεζουέλα, Κονγκό, Ζαπατίστας, Ισπανία του εμφυλίου, Αλβανία, Ρουμανία, κ.ο.κ. Όσο αυξάνεις τον καπιταλισμό, τόσο ο κόσμος της καθημερινότητας νιώθει πιο ελεύθερος και όσο αυξάνεις τον σοσιαλισμό τόσο αυξάνεις τη σκλαβιά. Όσο αυξάνεις τον καπιταλισμό τόσο πιο πολλοί είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες και όσο αυξάνεις τον σοσιαλισμό τόσο πιο λίγοι είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες.

Ανοησίες και εκτος θεματος. Καταρχήν δεν μιλαω για σοσσιαλισμο αλλά για αναρχια και κατα δευτερον, στον καπιταλισμο, οσο εξελλισσεται, η ιδιοκτησια ανηκει σε ολο και λιγότερους. Μαλιστα το χασμα των λιγων και πλούσιων με τους φτωχους και πολλους αυξάνει στις μερες μας ταχύτερα απο ποτέ άλλοτε.

Ο πινοσετ ελεγχε τα πάντα στην Χιλη, καθόριζε ποιος θα ζουσε και και ποιος θα πεθενε, ειχε οση ιδιοκτησία ηθελε και τωρα οι απολογητες τους λενε μλκιες ασταμάτητα.